ธรรมะเพื่อประชา: ความหมายของการบวชและความเสียสละ : หน้า 523/584

เลี้ยง ธรรมะเพื่อประชา ยงดูแม่ พ่อเกิดก่อสวรรค์ ๕๒๒ *ในสมัยพุทธกาล ที่กรุงสาวัตถี มีลูกชายเศรษฐีท่านหนึ่ง เป็นคนมีบุญ เมื่อได้ฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วเกิด ศรัทธา จึงขอพ่อแม่ออกบวช แต่ได้รับการปฏิเสธ ลูกชายอด อาหารประท้วงถึง ๗ วัน บิดามารดาคิดว่า “ถ้าไม่ยอม ลูกคง ตายแน่ แต่ถ้ายอมให้ลูกบวช ยังมีโอกาสได้เห็นหน้าลูกชายบ้าง” จึงพร้อมใจกันยินยอมให้ลูกบวช ลูกชายดีใจเป็นที่สุด กราบแทบเท้ามารดาบิดา แล้วรีบ ไปที่วัดเชตวันมหาวิหารเพื่อขอรับการบรรพชาอุปสมบท เมื่อ บวชแล้วก็ตั้งใจศึกษาคันถธุระอยู่ ๕ พรรษา แล้วจึงปลีกวิเวก ด้วยการเข้าไปบำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าตามลำพัง ท่านทำความ เพียรอยู่ ๑๒ ปี แต่ยังไม่ได้คุณวิเศษอะไร ส่วนโยมพ่อโยมแม่ เมื่อไม่มีลูกชายแล้ว ก็ไม่อาจรักษาทรัพย์สมบัติเอาไว้ได้ เพราะ ความแก่เฒ่า ธุรกิจการค้าจึงถูกเขาโกงไป แม้แต่ข้าทาสบริวาร ก็ขโมยทรัพย์สินไปหมด แม้บ้านของตัวก็จําเป็นต้องขายเพื่อ เอาทรัพย์มาเลี้ยงชีพ และต่อมาเมื่อทรัพย์หมดก็ไร้ที่อยู่อาศัย ในที่สุดจําต้องเลี้ยงชีพด้วยการขอทานอย่างน่าเวทนา วันหนึ่ง พระภิกษุผู้เป็นบุตรเศรษฐีได้ข่าวจากเพื่อนภิกษุ *มก. สุวรรณสามชาดก เล่ม ๖๓ หน้า ๑๖๘