ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๒)
๓๗๐
นายคามณีจันท์ กล่าวหาว่า นายคามณีจันท์มีเจตนาฆ่าบิดา
ของตน อีกทั้งกล่าวว่า “ขอราชทูตจงมีแก่ท่าน” พราหมณ์จึง
ต้องตกเป็นจําเลยอีก รวมแล้วตอนนี้มีโจทก์ทั้งหมด ๔ คน
จากนั้นทั้งสี่พากันคุมตัวพราหมณ์ มุ่งหน้าเดินทางต่อไปยังเมือง
พาราณสี
เมื่อมาถึงหมู่บ้านตำาบลหนึ่ง ผู้ใหญ่บ้านในตำบลนั้น
พอรู้ว่า นายคามณีจันท์จะเข้าไปยังเมืองพาราณสี และรู้ถึง
กิตติศัพท์ความมีปัญญาเฉลียวฉลาดของพระราชาโพธิสัตว์ จึง
ได้ฝากคำถามเขา ให้ไปทูลถามพระราชาด้วยว่า เหตุไรหมู่นี้ตน
จึงซูบผอม และเสื่อมจากลาภสักการะ ไม่พรั่งพร้อมบริบูรณ์
เหมือนแต่ก่อน และถ้าพระราชาตรัสตอบอย่างไร ขอให้กลับ
มาบอกด้วย เขารับคำของผู้ใหญ่บ้าน แล้วออกเดินทางต่อไป
เมื่อมาถึงหมู่บ้านอีกแห่งหนึ่ง หญิงงามเมืองก็ได้ฝาก
นายคามณีจันท์ให้ช่วยทูลถามพระราชาด้วยว่า ทำไมเดี๋ยวนี้จึง
ไม่มีผู้ไปมาหาสู่เหมือนแต่ก่อนทั้งที่เมื่อก่อนเคยได้ค่าจ้างมากมาย
ครั้นมาถึงอีกหมู่บ้านหนึ่ง มีหญิงสาวคนหนึ่งขอให้ช่วย
ทูลถามพระราชาด้วยว่า เหตุไรเธอจึงไม่อาจอยู่ในเรือนของสามี
และเรือนของมารดาบิดาของเธอได้ ถ้าพระราชาตรัสตอบ
อย่างไร ขอให้นำมาบอกด้วย เขารับคำของหญิงสาว และ