ธรรมะเพื่อประช: สู่เส้นทาง นิพพาน : หน้า 104/584

ธรรมะเพื่อประช สู่เส้นทาง นิพพาน ๑๐๑ ยินดีว่า “ท่านผู้เจริญ พระอานนท์บรรลุพระอรหันต์แล้ว งามจริงๆ หนอ ถ้าพระบรมศาสดายังดำรงพระชนม์อยู่ พระองค์จะพึง ประทานสาธุการแก่พระอานนท์ในวันนี้แน่แท้” จากนั้นคณะ สงฆ์ทุกรูปพร้อมใจกัน อนุโมทนาสาธุการกับพระอานนท์ที่ได้ บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ เราจะเห็นได้ว่า ความเพียรในการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เป็นสิ่งที่ควรทํากันทุกคน เมื่อหยุดแล้ว ใจจะแล่นเข้าไปเอง หลุดร่อนจากกายและกิเลสต่างๆ ไปทีละชั้น เป็นชั้นๆ เข้าไป เมื่อหยุดสนิทที่ตรงกลางฐานที่ ๗ ใจจะถูกดึงดูดให้แล่นเข้าไปสู่ ข้างใน หลุดจากหยาบไปถึงละเอียด จนกระทั่งถึงกายธรรมอรหัต กายธรรมอรหัตหลุดร่อนจากกิเลสอาสวะทั้งหลาย จะหลุดได้ก็ อาศัยวิธีหยุดกับนิ่งอย่างเดียว แล้วใจจะแล่นเข้าไปข้างใน เคลื่อนเข้าไปเรื่อยๆ เคลื่อนไปก็ขยายกว้างออก ขยายไปสู่จุดที่ ละเอียด จากกายมนุษย์หยาบก็เข้าไปถึงกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม และเข้าถึงกายธรรมใน กายธรรมเข้าไปเรื่อยๆ อาศัยการหยุดกับนิ่งอย่างเดียว เพราะฉะนั้นหยุดนี้จึงสำคัญ เป็นตัวสำเร็จให้เราได้หลุดพ้นจาก กิเลสอาสวะ จากที่เขาบังคับบัญชา จากสิ่งที่ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เข้าถึงสิ่งที่เที่ยง เป็นสุข เป็นอัตตา เป็นตัวตนที่แท้