ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๒)
๒๔๑
มีความรู้ความสามารถ
เรียนจบจากสถาบันการศึกษาสูงแค่
ไหนก็ตาม แต่ถ้ายังทําบาปอกุศล ย่อมได้ชื่อว่าเป็นคนพาล
ลักษณะของคนพาล คือ คิดชั่ว พูดชั่ว และทำชั่วเป็นประจำ
ความไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมของคนพาล เหมือนเด็กไร้เดียงสา
ที่ไม่รู้ว่าไฟฟ้านั้นมีอันตราย เอานิ้วไปแหย่ปลั๊กไฟ เมื่อถูกไฟดูด
จึงรู้ซึ้งถึงพิษภัยของไฟฟ้า แต่กว่าจะรู้ตัว ก็ถูกไฟดูดเสียแล้ว
ความทุกข์ที่เกิดจากถูกไฟดูด อย่างมากก็ถึงตายในภพ
ชาตินี้เท่านั้น แต่ผู้ทำบาปอกุศลไว้ กรรมนั้นจะตามไปเป็น
อุปสรรคให้ได้รับความเดือดร้อนทั้งกายและใจ เดือดร้อนต่อใน
ทุคติภูมิเป็นเวลายาวนานอีกหลายภพหลายชาติ เพราะคน
ทำบาปอกุศลอยู่เป็นประจำ จิตจะเศร้าหมอง เมื่อยามละโลก
ภาพของบาปอกุศลจะมาปรากฏให้เห็นเป็นกรรมนิมิตและคตินิมิต
เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก แม้หมู่ญาติจะ
พยายามสวดมนต์อ้อนวอน ย่อมไม่อาจทำให้ผู้ล่วงลับที่ไปสู่อบาย
กลับไปสู่สุคติโลกสวรรค์ได้ เหมือนโยนก้อนหินลงไปในน้ำ แล้ว
สวดอ้อนวอนให้ก้อนหินลอยขึ้นมา ก้อนหินก็ไม่อาจลอยขึ้นมาได้
ฉะนั้น
ส่วนผู้สั่งสมแต่บุญกุศลเป็นประจำ จิตจะผ่องใส มีแต่
ความสุขความปีติเบิกบานใจ ทุกครั้งที่นึกถึงบุญที่ตนเคยทำไว้