จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๒) : หน้า 198/584

ธรระพี ประช จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๒) ១៩៧ งดงาม และการบริจาคทานด้วยจิตเคารพเลื่อมใส คนที่ไม่ตระหนี่ เพราะมองเห็นประโยชน์ที่จะบังเกิดขึ้นทั้งในโลกนี้และโลกหน้า จึงรักในการให้เป็นชีวิตจิตใจ คนเช่นนี้ ความตระหนี่ครอบงำา จิตใจไม่ได้ ถ้าเป็นคนจนก็จะสามารถพลิกผันชีวิตให้ร่ำรวยขึ้น มาได้ด้วยผลบุญ หรือถ้ารวยอยู่แล้ว ก็จะรวยยิ่งๆ ขึ้นไป จน กระทั่งรวยข้ามชาติ ส่วนคนตระหนี่นั้นมองภพชาติหน้าไม่ออก จึงมุ่งหน้าสะสมและใช้จ่ายทรัพย์ ไม่มีความคิดที่จะบริจาค แม้รวยก็รวยเพราะกินบุญเก่า รวยชาติเดียว ทว่าต้องจนอีก หลายชาติ *ในตอนนี้เรามาศึกษาวิธีแก้ความยากจนข้ามชาติของ มหาทุคตะกันต่อ ว่าเขามีวิธีการอย่างไร ถึงตอนที่ มหาทุคตะ ออกปากรับค่าที่จะเลี้ยงพระภิกษุรูปหนึ่งในจํานวน ๒๐,000 รูป แล้ว เขารีบกลับบ้านไปชักชวนศรีภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก ให้ร่วม กันเป็นเจ้าภาพเลี้ยงพระสัก ๑ รูป ภรรยาก็ไม่ขัดข้อง และ กล่าวอนุโมทนาว่า “พี่คิดถูกแล้ว เมื่อชาติก่อนเราไม่ได้ให้อะไรๆ ชาตินี้จึงต้องเกิดเป็นคนยากจน เราทั้งสองคนออกไปทํางาน รับจ้าง จะต้องสามารถหาอาหารมาถวายพระได้อย่างแน่นอน ฉันขออนุโมทนากับพี่ด้วย” จากนั้นทั้งสองคนมุ่งตรงไปยังบ้าน *มก. บัณฑิตสามเณร เล่ม ๔๑ หน้า ๓๑๙