ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธระพี ประชา
รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๔)
๒๖๐
ต้องอาศัยอานุภาพแห่งบุญ ดังนั้นเราจึงควรรักบุญและสร้างบุญ
ไว้ให้มากๆ ถ้าเราไม่ทิ้งบุญ บุญก็จะไม่ทิ้งเรา จะเป็นมิตรแท้ที่มี
อุปการะต่อเราเสมอ
*สําหรับเรื่องราวในตอนนี้เป็นเรื่องของเปรตเปลือยกาย
เมื่อพระเจ้าอัมพสักขระทรงถวายผ้าเนื้อดี
ต่อจากตอนที่แล้ว
๔ คู่ แด่พระอรหันต์ด้วยจิตที่เลื่อมใส ครั้นพระเถระรับผ้าของ
พระราชาแล้ว ก็อนุโมทนาว่า “ขอทักษิณาทานนี้ จงสำเร็จผล
แก่เปรตนั้นตามพระราชประสงค์เถิด”
ทันใดนั้นเอง เหตุอัศจรรย์ได้บังเกิดขึ้น พระราชาผู้ไม่เคย
เชื่อเรื่องผลแห่งทาน ทอดพระเนตรเห็นเปรตผู้ที่พระองค์รับสั่ง
ให้ประหารชีวิตนั้น เปลี่ยนอัตภาพจากเปรตเปลือยกาย มาเป็น
เทวดาผู้นุ่งห่มผ้าทิพย์ ลูบไล้ด้วยจันทน์แดง มีผิวพรรณเปล่งปลั่ง
ประดับประดาด้วยสรรพอาภรณ์ ขี่ม้าอาชาไนยสีขาวงามสง่า
มีบริวารห้อมล้อม สําเร็จมหิทธิฤทธิ์เหมือนเทวดา ปรากฏกาย
ขึ้นมาให้เห็นในทันที
ครั้นทรงเห็นประจักษ์กับตาเช่นนั้น ทรงปลื้มปีติ มี
พระทัยร่าเริงเบิกบาน ที่ได้ทอดพระเนตรผลของกรรมอย่าง
*มก. อัมพสักขรเปตวัตถุ เล่ม ๔๙ หน้า ๔๕๙