ธรรมะเพื่อประช: สั่งสมปัญญาบารมี : หน้า 284/584

ธรรมะเพื่อประช สั่งสมปัญญาบารมี ๒๘๓ ผู้ใดปรารถนาจะไปสู่อายตนนิพพาน ต้องเป็นผู้ที่มีบุญ มหาศาล รักในการสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ อยู่ที่ไหนก็สามารถหา โอกาสสร้างบุญบารมี และคิดเสมอว่า จะใช้วันเวลาทุกอนุวินาที ให้มีคุณค่าสูงสุด ด้วยรู้ว่าชีวิตของสรรพสัตว์ทั้งหลาย เปรียบ เสมือนผู้กำลังเดินทางไกลในถิ่นทุรกันดารที่เต็มไปด้วยเพลิงกิเลส คือ ราคะ โทสะ โมหะ ซึ่งเผาลนจิตใจให้รุ่มร้อนอยู่เป็นประจํา จึงจำเป็นที่จะต้องมีเสบียง คือ บุญติดตัวไป เพื่ออำนวยความ สะดวกในการเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทาง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน กามชาดก ว่า “ปญฺญาย ติตฺตีนํ เสฏฐ์ น โส กาเมหิ ตปฺปติ ปญฺญาย ติตฺต์ ปุริส ตณฺหา น กุรุเต วส์ “บรรดาความอิ่มทั้งหลาย ความอิ่มด้วยปัญญา ประเสริฐที่สุด เพราะผู้อิ่มด้วยปัญญานั้น ย่อมไม่เดือดร้อน ด้วยกามทั้งหลาย ตัณหาย่อมไม่สามารถกระทำาบุคคลผู้อิ่ม ด้วยปัญญาให้อยู่ในอำนาจได้” เมื่อเราเกิดมาได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ได้รับการอบรม เลี้ยงดูได้รับการศึกษา จากที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็ได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น ที่เราต้องลงทุน เสียทรัพย์สินเงินทองมากมาย เพื่อเข้าเรียนใน มหาวิทยาลัย ให้จบปริญญาหรือจบดอกเตอร์นั้น ก็หวังว่า จะ