ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๒)
๓๖๖
ปัญญาที่แท้จริง คือ ปัญญาความรู้แจ้ง เพื่อการขจัด
กิเลสอาสวะไปสู่อายตนนิพพาน หรือปัญญาเครื่องพ้นทุกข์ไปสู่
ที่สุดแห่งธรรม ซึ่งปัญญาชนิดนี้เกิดขึ้นจากการเจริญสมาธิ
ภาวนาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า
ภาวนามยปัญญา เป็นปัญญาความรู้แจ้งเห็นแจ้งที่เกิดจากการ
ทำภาวนา หรือทำใจหยุดใจนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ใน
ระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมาสองนิ้วมือตรงกึ่งกลางกาย และ
เมื่อใดที่ผู้มีใจหยุดใจนิ่งจนเกิดปัญญาชนิดนี้ มารวมกันทำงาน
ที่แท้จริง มาผนึกพลังกันเพื่อค้นคว้าความรู้อันยิ่งในสรรพสิ่ง
ทั้งหลาย โดยมีเป้าหมายเดียวกัน ที่จะมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
เมื่อนั้นสันติสุขที่แท้จริงย่อมจะบังเกิดขึ้นและจิตใจของมนุษยชาติ
ก็จะได้รับการพัฒนาให้สูงขึ้น ด้วยธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธ
เจ้า มนุษย์ทุกคนจะมีใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก และ
ปรารถนาดีต่อกันอย่างแท้จริง รวมทั้งต่อสรรพสัตว์และสรรพสิ่ง
ทั้งหลายด้วย
มีพระพุทธวจนะใน วัสสการสูตร ว่า
“โย เวที สพฺพสตฺตานํ
หิต เทวมนุสฺสานํ
ยญฺจ ทิสวา จ สุตฺวา
มคฺคามคฺคสฺส กุสโล
มจฺจุปาสา ปโมจน่
เญยฺยธมฺนํ ปกาสยิ
จ ปสีทติ พหุชฺชโน
กตกิจโจ อนาสโว