ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธีระ ประช
ราชทูต รับใช้ตัวเอง
๔๓๒
เมื่ออยากได้ อยากมี อยากเป็น ก็ต้องแสวงหา และในการแสวงหา
กว่าที่จะให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องฝ่าฟัน
อุปสรรคมากมาย ต้องคอยแก้ไขปัญหาสารพัด บางทีจะได้
อะไรมาสักอย่างหนึ่ง เลือดตาแทบกระเด็น
บางอย่างต้องเอา
ชีวิตเข้าแลกจึงจะได้มา เหมือนอย่างเรื่องของบุรุษคนหนึ่ง
ที่ทั้งน่าทึ่งและน่าประหลาดใจ เรื่องมีอยู่ว่า
*ในสมัยพระเจ้าพรหมทัต เสวยราชสมบัติอยู่ในกรุง
พาราณสี พระองค์มีพระราชโอรสพระองค์หนึ่ง ซึ่งเป็นบรมโพธิ
สัตว์ผู้มีบุญญาธิการมาก ได้สำเร็จการศึกษาจากกรุงตักสิลา
เมื่อพระเจ้าพรหมทัตสวรรคตแล้ว พระโอรสได้ขึ้นครองราชย์
เป็นกษัตริย์แทนพระองค์ มีพระนามาภิไธยว่า โภชนสุทธิกราช
เพราะเหตุที่พระองค์เป็นผู้พอพระทัย ในการเสวยพระกระยาหาร
อันประณีต สะอาดบริสุทธิ์ยิ่งนัก
พระราชาทรงเป็นสุขุมาลชาติ ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ
ในพระราชวังล้วนประณีตวิจิตรและมีค่ามหาศาล เอาแค่พระ
สุพรรณภาชน์สําหรับใส่เครื่องเสวยของพระองค์ มีราคาถึง
แสนตำลึง เมื่อพระองค์จะเสวยพระกระยาหาร จะเสด็จออก
*มก. ทูตชาดก เล่ม ๕๔ หน้า ๘๔