ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๑)
๓๖๐
พระโอรส ขอพระองค์ทรงแต่งตั้งบุรุษนี้ ให้มีฐานันดรอย่างใด
อย่างหนึ่งเถิดพระเจ้าข้า”
พระกุมารทอดพระเนตรเห็นผู้มาเข้าเฝ้า ทรงรู้ว่า นี่คือ
ชาติวานร อีกทั้งหยั่งรู้ถึงจิตใจของเหล่าอำมาตย์ทั้งหลายว่า
ต้องการจะทดสอบพระองค์ เพราะความไม่มั่นใจในวัยที่ทรง
พระเยาว์ และความไม่ไว้วางใจในพระปรีชาสามารถ จึงทรง
รับสั่งด้วยความรอบรู้ว่า “ท่านทั้งหลายเอาสัตว์ชาติวานรมา
แต่งกายเลียนแบบมนุษย์ สัตว์จำพวกนี้มีใจโลเล ไม่ฉลาด
ได้แต่วิ่งเล่นสนุกสนาน ไม่เหมาะแก่การงานของบ้านเมือง
เพราะมีแต่จะก่อความเสียหายให้เกิดขึ้น ไฉนเลยจะสามารถทำ
บ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรืองได้”
อ๋ามาตย์ทั้งหลายได้ฟังดังนั้น ต่างมีใจชื่นชมโสมนัส
เปรมปรีดิ์ และกราบทูลรับรองว่า “ที่พระองค์ตรัสมานั้น เป็น
ความจริงพระเจ้าข้า พระองค์ทรงมีพระปรีชาญาณรอบรู้ ข้า
พระองค์ทั้งหลายขอกราบถวายความจงรักภักดีเหนือเศียรเกล้า”
กาลเวลาล่วงมาอีกไม่นาน เหล่าอำมาตย์ทั้งหลายต่าง
ประชุมกันว่า จะทดสอบพระกุมารอีกครั้งหนึ่ง เพื่อความมั่นใจ
จึงให้พวกสนมฝ่ายในจัดการตกแต่งวานรตัวหนึ่งให้เหมือน
มนุษย์มากที่สุด และนำตัวมาเข้าเฝ้าพระกุมารอีกครั้งหนึ่ง