ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๒)
๓๗๒
ขอให้เราตั้งใจสร้างบารมีกันให้เต็มที่ สั่งสมบารมีทุกๆ
อย่างให้มากๆ โดยเฉพาะการเจริญสมาธิภาวนา ซึ่งเป็น
กรณียกิจที่เราจะต้องทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะสิ่งที่
เรากำลังปฏิบัติอยู่นี้เป็นทางรอดของเราและชาวโลก เป็นสิ่งที่
ดีจริง มีจริง ที่เราจะต้องเข้าไปถึงของจริงที่มีอยู่ภายในให้ได้ คือ
พระรัตนตรัย เมื่อไรที่เรามีธรรมจักษุและญาณทัสสนะ เรา
ย่อมจะรู้เห็นได้ด้วยตัวของเราเอง ตอนนี้เรากำลังฝึกฝนอยู่ ให้
หมั่นปรารภความเพียรกันต่อไป ถ้าเมื่อไรเราได้เข้าถึงแล้ว เรา
ก็จะหายสงสัย และจะได้ตั้งเข็มทิศชีวิตไปในทิศทางเดียวกัน สู่
เส้นทางของผู้รู้ผู้หลุดพ้นแล้วทั้งหลาย ผู้มีสรีระในภพนี้ถึงที่สุด
แล้ว คือ ได้เป็นพระอรหันต์ผู้หมดกิเลสแล้วนั่นเอง ไม่ต้องกลับ
มาเวียนว่ายตายเกิดอีก
ฉะนั้น เราควรจะให้ความสําคัญต่อการฝึกฝนอบรมใจ
ให้มากๆ นั่นคือ ต้องให้โอกาสแก่ตัวของเราเอง ในการประพฤติ
ปฏิบัติธรรม และต้องนำใจที่กระเจิดกระเจิงให้กลับมาสู่ฐานที่
ตั้งดั้งเดิมของใจ คือ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ใจอยู่กับเนื้อ
กับตัว อยู่ในกลางพระรัตนตรัย อยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ เมื่อใจเรา
รวมหยุดนิ่งอยู่ภายในแล้วใจจึงจะมีพลังขับเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน
ในหนทางสายกลางของพระอริยเจ้า และปัญญาความรู้แจ้ง
เห็นแจ้งในสรรพธรรมทั้งหลายย่อมจะเกิดขึ้นกับเราทุกคน