ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
กัลยาณวาทะ
៤៥៨
หรือวาจาทุพภาษิต
เป็นถ้อยคําที่ทําความเดือดร้อนมาให้ทั้ง
ตนเองและผู้อื่น เป็นวาจาที่ไม่เป็นมงคลแก่โสตประสาท ไม่
สามารถนำประโยชน์สุขแก่ผู้ฟัง
พระพุทธองค์ทรงให้คำจำกัดความของวาจาสุภาษิตไว้ว่า
วาจาที่ประกอบด้วยองค์ ๕ ประการ เป็นวาจาสุภาษิต ไม่เป็น
วาจาทุพภาษิต เป็นวาจาไม่มีโทษ วิญญูชนไม่ติเตียน องค์ ๕
ประการ คือ วาจานั้นย่อมเป็นวาจาที่กล่าวถูกกาล เป็นเรื่องจริง
เป็นวาจาที่กล่าวอ่อนหวานไพเราะเสนาะโสต เป็นวาจาที่กล่าว
ประกอบด้วยประโยชน์เพียงส่วนเดียว และเป็นวาจาที่กล่าว
ด้วยจิตเมตตา ถ้อยคำสุภาษิตเหล่านี้ เป็นสิ่งที่เราควรฝึกไว้ ฝึก
ให้เป็นอุปนิสัย เพื่อใช้ในชีวิตประจำวัน ต่อไปจะได้เป็นผู้มีเสียง
ดุจท้าวมหาพรหม
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ทรงเป็นต้นแบบในการ
กล่าวถ้อยคําที่เป็นสุภาษิตที่แท้จริง เพราะพระองค์ทรงฝึกฝน
มาข้ามภพข้ามชาติ ทำให้วาจาของพระพุทธองค์เป็นวาจา
ศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ ธรรมดาของพระตถาคตเจ้า
ทรงเป็น ยถาวาที ตถาการี คือ ตรัสอย่างไร ก็ทรงทำอย่างนั้น
ทรงทำอย่างไร ก็ตรัสอย่างนั้น วาจาของพระพุทธองค์ไม่เคย
เป็นสอง ความเป็นผู้มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธองค์นั้น