ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ตั้งเป้าหมายชีวิต ลิขิต อนาคต
๑๔
ที่พวกเขาปล้นชิงทรัพย์สินของชาวบ้านแล้ว ถูกชาวบ้านตาม
จับตัว จึงพากันหนีเข้าไปในป่าแห่งหนึ่ง เผอิญในป่านั้น มีพระภิกษุ
รูปหนึ่งเข้าไปถือธุดงควัตรอยู่ พวกโจรเห็นพระก็เข้าไปกราบ
ขอร้องให้ท่านช่วยเป็นที่พึ่งของพวกตนในยามคับขัน
พระเถระรูปนั้นกล่าวว่า “ศีล เป็นที่พึ่งที่ดีที่สุด เพราะ
ผู้ที่รักษาศีลได้สมบูรณ์ย่อมมีชีวิตเจริญรุ่งเรืองไม่ตกต่ำา ถึงเวลา
สิ้นชีวิตก็จะไปสู่สุคติโลกสวรรค์ พวกท่านจงสมาทานศีล ๕ กัน
เถิด” พวกโจรก็รับศีลจากพระเถระ เมื่อรับศีลเรียบร้อยแล้ว
พระเถระสอนว่า “ตอนนี้ท่านทั้งหลายเป็นผู้มีศีลแล้ว ขอให้
รักษาศีลให้ดียิ่งกว่าชีวิต แม้จะต้องตายก็อย่ายอมให้ศีลของ
ตนเองด่างพร้อย”
โจรทั้ง ๕๐๐ คน รับปากพระเถระว่าจะรักษาศีลให้ดีที่สุด
ขณะนั้นเอง พวกชาวบ้านที่ตามจับโจรมาทัน ได้ฆ่าโจรตายหมด
โดยที่พวกโจรไม่ได้ต่อสู้ และไม่มีความโกรธเคืองชาวบ้านเลย
เพราะตั้งใจจะรักษาศีลของตนเองให้บริสุทธิ์ ตามที่พระเถระสอน
พวกเขาตายไปด้วยความปีติ อิ่มใจในศีลที่บริสุทธิ์ของ
ตัวเอง จึงได้ไปบังเกิดในเทวโลก ห้วหน้าโจรได้เป็นหัวหน้าเทพบุตร
เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสวรรค์ เสวยทิพยสมบัติตลอด ๑ พุทธันดร
คือ ช่วงเวลานับจากการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า