ธรรมะเพื่อประช: หยุดเพื่อเริ่มต้นใหม่ : หน้า 36/584

ธรรมะเพื่อประช “หยุด”เพื่อเริ่มต้นใหม่ จนกระทั่งเหนื่อยอ่อน จึงคิดว่า “น่าอัศจรรย์จริงหนอ เมื่อก่อน แม้แต่ช้างว่ามีกำลังมากแล้ว เราก็วิ่งไล่ทัน ม้าว่าวิ่งเร็วเรายัง วิ่งไล่จับได้ แต่สมณะนี้เดินไปตามปกติ เราวิ่งจนสุดกำลังแล้ว ทําไมยังตามไม่ทันอีก” เมื่อเหนื่อยล้าจวนจะหมดแรงแล้ว ทิฏฐิ มานะก็ลดลง คิดว่าสมณะนี้เป็นผู้ประเสริฐกว่าเรา เป็นเจ้าโลก ก่อนเรา จึงตะโกนว่า “สมณะหยุด สมณะหยุด” พระพุทธองค์ ตรัสตอบว่า “เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด” คำว่า “หยุด” คำนี้ สำคัญนัก เพราะพระพุทธองค์ตรัส กับองคุลิมาล ในขณะที่กำลังเดินอยู่ว่าพระองค์หยุดแล้ว หมาย เอาใจของพระองค์นี้ว่าหยุดแล้ว แม้ร่างกายจะเคลื่อนไหว แต่ ใจนั้นหยุดนิ่งอยู่ภายใน หยุดสนิทที่ศูนย์กลางกาย เป็นอันหนึ่ง อันเดียวกับกายธรรมอรหัต องคุลิมาลเป็นคนมีปัญญาจึงคิดได้ ในที่สุดก็ขอบวช มีชีวิตใหม่ในเพศสมณะ เป็นชีวิตใหม่ที่สดใส กว่าเดิม บวชแล้วท่านเรียนเรื่องหยุดอย่างเดียว ทำใจหยุดนิ่ง ทั้งวันทั้งคืน ในไม่ช้าก็ได้บรรลุกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ ท่านได้เปล่งอุทานว่า “ผู้ใดเมื่อก่อนประมาท ภายหลังกลับไม่ประมาท เขา ย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง ดุจพระจันทร์พ้นแล้วจากเมฆฉะนั้น ผู้ใด ทำบาปกรรมแล้ว ย่อมกำจัดได้ด้วยกุศล เขาย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง ดุจพระจันทร์พ้นแล้วจากเมฆฉะนั้น”