ธรรมะเพื่อประช: ความอ่อนน้อมถ่อมตนในคำพูด : หน้า 444/584

ธรรมะเพื่อประช พูดดีเป็นศรีแก่ตัว ๔๔๓ เหนียวและไม่มีรสชาติเลย สักครู่ ลูกชายเศรษฐีคนที่สอง ก็เข้าไปขอเนื้อกับนายพราน โดยพูดขึ้นว่า “พี่ชาย ขอท่านได้โปรดให้เนื้อแก่ฉันบ้างเถอะ” นายพรานได้ฟังคำพูดของลูกเศรษฐีคนที่สอง ซึ่งเต็มไปด้วย ความอ่อนน้อมถ่อมตน เรียกตนเองว่า พี่ชาย จึงตอบไปว่า “คำพูดที่ว่า พี่ชายหรือพี่สาว เปรียบเหมือนอวัยวะส่วนหนึ่ง ของร่างกาย เพราะคําพูดของท่านเป็นเช่นกับอวัยวะ ฉะนั้นเรา จะให้ชิ้นเนื้อที่สมควรกับวาจาของท่าน” แล้วก็ตัดเอาอวัยวะ ภายในของเนื้อที่อร่อยให้ ต่อมา ลูกชายเศรษฐีคนที่สาม ได้ขอเนื้อกับนายพรานว่า “พ่อ ขอท่านได้โปรดให้ชิ้นเนื้อแก่ฉันบ้าง” นายพรานได้ยินลูก เศรษฐีคนที่สาม เรียกตนเองว่า พ่อ ก็ทำให้มีจิตอ่อนโยน จึงได้ ตอบไปว่า “ลูกเมื่อเรียกหาพ่อ ย่อมทำให้หัวใจของผู้เป็นพ่อ หวั่นไหว วาจาของท่านนั้นเป็นเช่นกับหัวใจ เพราะฉะนั้น เราจะ ให้เนื้อส่วนหัวใจแก่ท่าน” แล้วจึงตัดเอาเนื้ออันอร่อยพร้อมกับเนื้อ ส่วนหัวใจมอบให้ลูกเศรษฐีคนที่สาม ลูกเศรษฐีคนที่สี่ ได้เข้าไปขอเนื้อบ้าง โดยพูดขึ้นว่า “สหายเอ๋ย ขอท่านจงให้ชิ้นเนื้อแก่ข้าพเจ้าบ้างเถิด” นายพราน ได้ยินลูกเศรษฐีเรียกตนเองว่า สหาย ก็รู้สึกถูกใจว่า วันนี้เราจะ