ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ฝ่าเท้า มารดา ห น ท า ง พาสู่สวรรค์
๕๓๗
เครื่องพันธนาการที่คอยเหนี่ยวรั้งสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ให้ติดข้องอยู่ในภพสาม ไม่ใช่เครื่องจองจ๋าที่ใช้เหนี่ยวรั้งนักโทษ
แต่เป็นความยินดีในทรัพย์สินเงินทอง และในกามคุณทั้งหลาย
หากเราไม่มีสติกำกับให้ดี เท่ากับว่า เราตกอยู่ในที่คุมขังที่แน่น
หนาที่สุด ยากที่จะหลุดพ้นออกมาได้ เพราะจะถูกกักขังกันเป็นชั้นๆ
เริ่มตั้งแต่ นิริยภูมิ มนุสสภูมิ โลกสวรรค์ แม้กระทั่งพรหมและ
อรูปพรหม ล้วนตกอยู่ในที่คุมขังทั้งสิ้น ดังนั้น ควรหมั่นให้ทาน
รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา ฝึกฝนอบรมใจให้สะอาด
บริสุทธิ์อยู่เสมอ เมื่อความบริสุทธิ์เต็มเปี่ยม จิตจะหลุดพ้นจาก
เครื่องพันธนาการทั้งปวงและมุ่งสู่พระนิพพาน ซึ่งเป็นความสุข
อันเป็นอมตะอย่างแท้จริง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทุติยขตสูตร ว่า
“มาตริ ปิตริ จาปิ โย สมมาปฏิปชชติ
ตถาคเต จ สมฺพุทเธ
พหุญจ โส ปสวติ
อถวา ตสฺส สาวเก
ปุญฺญฺปิ ตาทิโส นโร ฯ
มาตาปิตูสุ ปณฺฑิตา
ตาย ธมฺมจริยาย
อิเธว นํ ปสฺสนฺติ
เปจฺจ สคฺเค ปโมทติ
บุคคลใดปฏิบัติชอบในมารดา ในบิดา ในพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า และในสาวกของพระตถาคตเจ้า คนเช่นนั้น