ธรรมะเพื่อประช: บุญและมิตรแท้ในความเข้าใจ : หน้า 260/584

ธรรมะเพื่อประช รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๔) ២៥៩ บุญที่ตนทําเอง เป็นมิตรติดตามไปถึงภพหน้า” ในสมัยก่อนการเดินทางไกลเพื่อค้าขาย ต้องอาศัยโค และเกวียนเป็นยานพาหนะ โคและเกวียนจึงเปรียบเสมือนมิตร ของผู้เดินทางไกล ธรรมดามารดาผู้เลี้ยงดูบุตรธิดา ต้องคอย ห่วงใย ดูแลเอาใจใส่ทุกอย่าง แม้ในยามเจ็บป่วย บุตรธิดาก็ยัง อาศัยมารดาเป็นผู้ดูแลรักษา มารดาจึงเปรียบเสมือนมิตรใน เรือนของบุตรธิดาเช่นเดียวกัน คำว่า สหาโย อตฺถชาตสฺส หมายถึง เพื่อนแท้ ผู้พร้อม ที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลในยามตกทุกข์ได้ยาก ทำนองมีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน ในเวลาที่เราเดือดเนื้อร้อนใจ ต้องการความ ช่วยเหลือ หากสหายผู้เป็นมิตรแท้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ย่อม ทำให้ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ คลี่คลายด้วยดี ท่านจึงกล่าวว่า สหายเป็นมิตรของคนผู้มีธุระ สําหรับบุญที่เราสั่งสมไว้ดีแล้ว จะเป็นมิตรติดตามตัวไป ในสัมปรายภพ บุญเป็นมิตรแท้ที่ยิ่งกว่ามิตรใดๆ ในโลกนี้ เพราะสามารถติดตามตัวเราไปได้ทุกภพทุกภูมิ เป็นเสบียงให้ เราได้ใช้สร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป บุญเป็นแก้วสารพัดนึกที่จะ ดลบันดาลสมบัติทุกอย่าง ทั้งที่เป็นของมนุษย์และของทิพย์ รวมไปถึงอริยสมบัติ คือ การได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ย่อม