ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 521/584

ธรรมะเพื่อประชา เลี้ยง ลี้ยงดูแม่ พ่อเกิดก่อสวรรค์ ๕๒๐ สภาพใจของคนทั่วไปที่ยังไม่ได้ฝึกฝน มักจะซัดส่าย ไม่หยุดนิ่ง ดิ้นรนไปมาเหมือนปลาที่ถูกยกขึ้นวางบนบก อยาก กลับไปหาแหล่งน้ำ ร่างกายของคนเรานั้น แม้จะมีการ เปลี่ยนแปลงเจริญขึ้นตามวัย อีกทั้งเป็นรูปธรรม แต่กลับไม่มี ใครสามารถบังคับให้อยู่ในอำนาจตามต้องการได้ ผิดกับใจที่ดู เหมือนว่ามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า กลับพร้อมที่จะยอมรับการ ฝึกฝนให้เป็นไปตามต้องการ และเมื่อฝึกฝนจนกระทั่งละเอียด อ่อนนุ่มนวล ควรแก่การงานแล้ว ก็สามารถที่จะโน้มน้าวไป ที่ไหนก็ได้ตามปรารถนา มีวาระพระบาลีใน สุวรรณสามชาดก ว่า “โย มาตร์ ปิตร์ วา มจฺโจ ธมฺเมน โปสติ อิเธว นํ ปสํสนฺติ เปจฺจ สคฺเค ปโมทติ บุคคลใดเลี้ยงดูบิดามารดาโดยธรรม นักปราชญ์ ทั้งหลายย่อมสรรเสริญบุคคลผู้เลี้ยงมารดาและบิดานั้นใน โลกนี้ บุคคลนั้นละจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงอยู่ในสวรรค์” ปัจจุบันมีหลายประเทศทั่วโลกที่ได้รับการยอมรับว่า เป็น ประเทศที่พัฒนาแล้วโดยวัดกันที่มาตรฐานการศึกษา ค่าครองชีพ และเทคโนโลยีต่างๆ แต่มีสิ่งหนึ่งที่มาพร้อมกับความเจริญทาง ด้านวัตถุ คือ พ่อแม่ที่แก่เฒ่าถูกทอดทิ้งเพิ่มมากขึ้น จนกลาย