ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๑)
๓๕๖
วันเวลาที่ผ่านไปไม่อาจจะเรียกกลับคืนมาได้ เราจะต้อง
ใช้วันเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดในโลกมนุษย์นี้ สร้างบารมีกันอย่าง
เต็มที่ เพราะว่าเราเหลือเวลาไม่มากแล้ว ส่วนใหญ่เรามักจะ
หมดเวลาไปกับเรื่องปลีกย่อย ซึ่งไม่ใช่เรื่องหลักของชีวิต ฉะนั้น
เราต้องสงวนเวลา และบริหารเวลาให้เป็นว่า จะเอาเวลาที่มี
อยู่อย่างจํากัดนี้สร้างความดีอย่างไร จึงจะได้รับประโยชน์
สูงสุดของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เมื่อเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี
เราก็ต้องสร้างบารมีให้มากๆ ใช้วันเวลาให้คุ้มค่า อย่าให้ความ
ประมาทเกิดขึ้นกับตัวของเรา เพราะเมื่อถึงวาระสุดท้ายของ
ชีวิตอาจจะกลับตัวไม่ทัน เนื่องจากหมดโอกาสแล้ว ทันทีที่
เปลี่ยนภพเปลี่ยนรูปกายใหม่ก็หมดโอกาสแล้ว โอกาสมีเฉพาะ
ในกายมนุษย์หยาบนี้เท่านั้น เพราะฉะนั้นเมื่อวันเวลามีแต่คืบ
หน้าไป เราจึงจำเป็นต้องคิดนำมาใช้สร้างบารมีอย่างแท้จริง
ทั้งให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา โดยตั้งใจทำให้ครบถ้วน
บริบูรณ์ทั้งสามอย่าง
มีวาระพระพุทธภาษิตใน อาภาวรรค ว่า
“จตสฺโส อิมา ภิกฺขเว อาภา กตมา จตสุโส จนฺทาภา
สุริยาภา อคฺคาภา ปญฺญาภา อิมา โข ภิกฺขเว จตสฺโส อาภา
เอตทคฺนํ ภิกฺขเว อิมาส์ จตสุสนุน อาภานํ ยทิท ปญฺญาภา