ชีวิตและธรรมะ: ความหมายและเป้าหมาย : หน้า 276/584

ธรรมะเพื่อประช รอดชีวิตเพราะ พหูสูต ๒๗๕ มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมาย ที่แท้จริงของชีวิต เมื่อไม่ได้ฟังธรรมของพระพุทธองค์ ชีวิตจึง ต้องเวียนวนอยู่ในกระแสแห่งความทุกข์ระทม เหมือนถูกตรึง ด้วยเครื่องพันธนาการร้อยรัด กระทั่งเมื่อได้ฟังพระสัทธรรม เข้าใจความเป็นจริงของชีวิต จึงมุ่งหน้าแสวงหาสาระอันแท้จริง เพื่อให้บรรลุเป้าหมายสูงสุดคือพระนิพพาน พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เตรสนิบาต ว่า “นย์ นยติ เมธาวี สุนโย เสยุยโส โหติ สมมา วุตฺโต น กุปปติ อธุราย น ยุญชติ วินย์ โส ปชานาติ สาธุ เตน สมาคโม นักปราชญ์ย่อมแนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ ย่อมไม่ชักชวน ในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ การแนะนำดีเป็นความดีของนักปราชญ์นั้น นักปราชญ์นั้น ผู้อื่น กล่าวชอบก็ไม่โกรธ ย่อมรู้จักวินัย การสมาคมคบหากันกับนักปราชญ์นั้นเป็นความดี” ผู้ที่หมั่นฟังธรรม ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมมามาก ตลอด ทั้งทรงจำไว้ และเป็นคนช่างสังเกต เราเรียกว่า พหูสูต คุณสมบัติเหล่านี้เป็นต้นทางแห่งปัญญา เป็นกุญแจไขไปสู่ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข และจะนำไปสู่การบำเพ็ญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป