ธรรมะเพื่อประช : หน้า 215/584

ธรรมะเพื่อประช จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๔) ย่อมยังจิตให้เลื่อมใส ๒๑๔ ทายกก่อนแต่จะให้ทาน เป็นผู้ดีใจ กำลังให้ทานอยู่ ครั้นให้ทานแล้วย่อมปลื้มใจ นี้เป็น ยัญสมบัติ ปฏิคาหกผู้สำรวมประพฤติพรหมจรรย์ทั้งหลาย คือท่านผู้ปราศจากราคะ ปราศจากโทสะ ปราศจากโมหะ ไม่มีอาสวะ ย่อมเป็นเขตที่ถึงพร้อมแห่งยัญ ทายกต้อนรับ ปฏิคาหกด้วยตนเอง ถวายทานด้วยมือตนเอง ยัญนั้นย่อมมี ผลมาก เพราะตน (ทายกผู้ให้ทาน) และเพราะผู้อื่น (ปฏิคา หก) ทายกผู้มีปัญญา มีศรัทธาเป็นบัณฑิต มีใจพ้นจากความ ตระหนี่ ครั้นบำเพ็ญทานอย่างนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงโลกที่ เป็นสุขไม่มีความเบียดเบียน ผู้มีปัญญาแท้จริง ไม่ใช่วัดกันที่เชาว์ปัญญาในการศึกษา เล่าเรียน หรือความรู้ความสามารถในการทำงานเท่านั้น สิ่งนี้ เป็นเพียงความรู้ที่ทําให้ติดอยู่ในโลก แต่เขาวัดกันตรงที่ใครมี ปัญญาช่วยตนเองให้รอดพ้นจากภัยทั้งหลาย ทั้งภัยในโลกนี้ และภัยในสังสารวัฏ ไม่พลัดตกไปในอบายภูมิ สามารถดำรง ชีวิตอยู่แต่ในสุคติภูมิ และสร้างความดีได้อย่างเต็มที่ คนที่เกิด มาแล้ว ละเว้นความชั่วทุกชนิด ทำแต่บุญกุศล หมั่นทำใจให้ใส สะอาดบริสุทธิ์ จนได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต อย่างนี้ เรียกว่า เป็นผู้มีปัญญาอย่างแท้จริง