ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
จ น ข้ า ม า พ รวยข้ามชาติ (๕)
๒๒๗
พระจันทร์ไว้ ฝ่ายสุริยเทพบุตรให้ไปฉุดรั้งมณฑลพระอาทิตย์ไว้
ส่วนพระองค์เองได้เสด็จไปประทับยืนอารักขาอยู่ที่ประตูวิหารนั้น
แม้เสียงใบไม้ร่วงก็ไม่มี ทั่วบริเวณเงียบสนิท เหมาะต่อการ
ทำใจหยุดใจนิ่งยิ่งนัก
ฝ่ายพระสารีบุตรได้บิณฑบาตไปถึงบ้านของอุปัฏฐาก
ท่านหนึ่ง วันนั้นอุปัฏฐากได้ปลาตะเพียนมาหลายตัว จึงนำมา
ปรุงเป็นอาหาร เมื่อเห็นพระเถระมามีความยินดี จึงนิมนต์ให้
ท่านรับบิณฑบาต ถวายข้าวยาคู และข้าวคลุกปลาตะเพียน
หลังจากพระเถระฉันภัตตาหารแล้ว ได้นําอาหารส่วนที่เป็นของ
สามเณรกลับมาที่พัก
เมื่อสามเณรเจริญภาวนา มีจิตตั้งมั่นหยั่งลงสู่สมาธิ ได้
บรรลุเป็นพระอนาคามีขณะที่กำลังทำใจหยุดในหยุดเข้าไปเรื่อยๆ
นั้น พระบรมศาสดาทรงรู้เรื่องราวของสามเณรโดยตลอด จึง
ได้เสด็จไปดักรอพระสารีบุตร และตรัสถามปัญหา ๔ ข้อ เพื่อ
ถ่วงเวลา เพราะทรงเกรงว่า จะไปกระเทือนการบรรลุธรรมขั้นสูง
ของสามเณร ขณะพระเถระแก้ปัญหาที่พระพุทธองค์ตรัสถาม
ทั้งหมด สามเณรก็ได้บรรลุอรหัตผลในขณะนั้นเอง
เราจะเห็นว่า ขณะผู้มีบุญมีบารมีกำาลังทําความเพียร
ผู้รู้ทั้งหลายต้องมาอำนวยความสะดวก คอยปกปักรักษา ไม่ให้
สิ่งใดมาเป็นอุปสรรคต่อการบรรลุมรรคผลนิพพาน ชีวิตใน