ธรรมะเพื่อประช: แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง : หน้า 368/584

ธรรมะเพื่อประช แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๒) ๓๖๗ พุทโธ อนฺติมสารีโร มหาปุริโสติ วุจฺจติ ผู้ใดรู้แจ้งหนทางอันจะปลดเปลื้องสรรพสัตว์ทั้งหลาย จากพญามัจจุราช ประกาศธรรมอันเกื้อกูลแก่เทวดาและ มนุษย์ทุกชนชั้น ผู้นั้นเป็นผู้สร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นแก่ผู้สดับฟัง เราเรียกบุคคลผู้นั้นว่า เป็นผู้รู้ เป็นมหาบุรุษผู้มีปัญญา ฉลาดในธรรมที่ใช่ทางและมิใช่ทาง ผู้นั้นย่อมหาอาสวะมิได้ และเป็นผู้มีสรีระในภพนี้ถึงที่สุดแล้ว” ผู้มีปัญญาที่สามารถพาตัวเองให้หลุดพ้นจากภพทั้งสามไป ได้หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด และยังช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น ให้หลุดพ้นตามไปด้วย ผู้นั้นถือว่าเป็นมหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่เสียสละ มีความเมตตากรุณา และนำประโยชน์สุขมาให้แก่มหาชน ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย เพราะการแบ่งปันความรู้ที่เกิด จากปัญญาบริสุทธิ์นั้น เป็นการให้สิ่งที่ดีเลิศแก่เพื่อนมนุษย์ และถือเป็นธรรมทานที่เหนือกว่าการให้ทั้งปวง การที่บุคคลใดแนะนำให้เพื่อนมนุษย์ได้รู้ความจริงของชีวิต เช่น ให้รู้ว่าเกิดมาจากไหน มาทำไม อะไรคือเป้าหมายของชีวิต และทําอย่างไรจึงจะไปถึงเป้าหมายนั้นได้ อย่างนี้ถือว่าเป็นการ ให้ความรู้อันประเสริฐ และให้ลู่ชีวิตที่ปลอดภัยในสังสารวัฏ เพราะเมื่อเขารู้แล้ว เขาจะได้ปรับเข็มทิศชีวิตให้ตรงต่อหนทาง