ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เลี้ยง
ลี้ยงดูแม่ พ่อเกิดก่อสวรรค์
๕๒๖
ศูนย์กลางกายของท่านที่เคยมืดมิดมาตลอด ๑๒ ปี ก็สว่างโพลงขึ้น
มีใจหยุดใจนิ่ง จนในที่สุดเข้าถึงพระธรรมกายโสดาบัน เป็นพระ
อริยเจ้า
เราจะเห็นว่า การเลี้ยงดูบิดามารดามีอานิสงส์ใหญ่
นอกจากมนุษย์และเทวดาทั่วไปจะพากันยกย่องสรรเสริญแล้ว
แม้พระพุทธองค์ยังทรงอนุโมทนาอีกด้วย พ่อแม่ถือว่าเป็นยอด
แห่งบุพการีชน เป็นประดุจพระอรหันต์ของพวกเราทุกคน
เพราะฉะนั้นแม้ลูกจะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม ต่างมีหน้าที่
เหมือนกัน คือ ต้องเลี้ยงดูบิดามารดา ขนาดพระพุทธองค์ยัง
อนุญาตให้ภิกษุสามารถเลี้ยงดูบิดามารดาได้
ดังนั้น ขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เราต้องมีจิตสำนึกของ
ความเป็นลูกกตัญญู เลี้ยงดูท่านให้มีความสุขทั้งทางกายและ
ทางใจ ดูแลท่านทั้งสองให้มีความสุขมากกว่าที่เราเคยได้รับจาก
ท่าน อย่าให้ท่านต้องน้ำตานองหน้า อยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย นั่ง
เหม่อลอยอยู่ตามบ้านพักคนชรา เพราะลูกหลานไม่เหลียวแล
อย่าทําให้ท่านต้องตรอมใจ ตำหนิลูกหลานอยู่ในใจว่า เป็นคน
อกตัญญู ไม่รู้บุญคุณคน ขอให้ทุกท่านตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้
หมั่นทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้านให้เต็มที่ ให้ดีที่สุด