ธรรมะเพื่อประช: ความวิตกกังวลเกี่ยวกับความตาย : หน้า 93/584

ธรรมะเพื่อประช ผู้กลัวตายและไม่กลัวตาย ៩២ ของตัวเองทุกวิถีทาง เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย ไม่มีทางที่จะรักษาแก้ไขได้ ก็บังเกิดความวิตกกังวลว่า ร่างกายที่สวยสดงดงาม น่ารัก น่าอาลัยของเรา จะจากไปแล้ว ทุกข์โทมนัส ความสะดุ้งกลัว ต่อความตายก็บังเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังมีอีกจําพวกหนึ่ง พวกนี้มีมาก คือเป็นผู้ไม่ ใส่ใจเรื่องการประพฤติสุจริตกาย วาจา ใจ ท่าแต่กายทุจริต วจีทุจริตและมโนทุจริตเป็นอาจิณ ไม่ทำความดีด้วยตัวเองแล้ว ยังไม่พอ ยังคัดค้านการทำความดีของผู้อื่นอีก ก่อนถึงวาระ สุดท้ายของชีวิต จะเกิดความวิตกกังวลว่า ชีวิตที่ผ่านมานั้น ไม่เคยสั่งสมคุณงามความดีอะไรเลย ภาพของบาปกรรมก็มา ปรากฏชัดอยู่ในใจ ทำให้จิตใจเร่าร้อน คติของผู้ที่ทำแต่บาปอกุศล ก็ต้องไปสู่อบายภูมิ ซึ่งเป็นภพภูมิที่ต้องชดใช้กรรม ต้องทนทุกข์ ทรมานเป็นแสนเป็นล้านปี เมื่อในใจนึกถึงความดีของตัวเอง ไม่ออกอย่างนั้น จึงเกิดความสะดุ้งหวาดกลัวต่อความตายที่มา อยู่ต่อหน้า คนบางคน ขณะที่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาว สุขภาพร่างกาย แข็งแรง ในใจมีแต่ความสนุกสนานร่าเริง คิดแต่ว่าเรายัง เป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอำนาจกิเลส ไม่ได้สนใจการประพฤติปฏิบัติธรรม ปล่อยชีวิตไปวันๆ เมื่อ