ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
แรงบันดาลใจ(๑)
๑๗๒
ระฆังตามพุทธบัญชา เมื่อภิกษุสงฆ์มาประชุมกันในโรงธรรม
สภาแล้ว พระพุทธองค์เสด็จประทับนั่งบนพุทธอาสน์ ตรัสสอน
ภิกษุทั้งหลายด้วยจิตเมตตาว่า
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่ควรเป็นไปในอำนาจของ
กิเลสที่บังเกิดขึ้นภายในใจ เพราะเมื่อกิเลสเจริญขึ้น ย่อมให้ถึง
ธรรมดาเมื่อกิเลสแม้มี
ความพินาศมากเหมือนปัจจามิตร
ประมาณน้อยเกิดขึ้นภายในใจ ภิกษุควรขจัดออกไปให้สิ้นเชื้อไม่
เหลือเศษ เพราะกิเลสกามแม้เล็กน้อยแต่ร้อนแรงกว่ากองไฟ
บัณฑิตในกาลก่อนทําปัจเจกโพธิญาณให้บังเกิดขึ้นได้ เพราะ
อาศัยการข่มกิเลสแม้เพียงเล็กน้อย และอาศัยความเป็นคนช่าง
สังเกตจากเหตุการณ์รอบตัว” จากนั้นทรงน่าเรื่องในอดีตมา
ตรัสเล่าให้ฟังว่า
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ใน
นครพาราณสี พระโพธิสัตว์ถือกำเนิดในตระกูลช่างหม้อ ณ
หมู่บ้านใกล้ประตูนครพาราณสี ครั้นเจริญวัยได้ครอบครองสมบัติ
มีบุตรชาย 9 คน และหญิง 9 คน ได้เลี้ยงดูบุตรภรรยาโดย
อาศัยการปั้นหม้อเลี้ยงชีพ ในกาลนั้นพระราชาทรงพระนามว่า
กรกัณฑะ ในทันตปุรนคร แคว้นกาลิงคะ มีข้าราชบริพารมาก
เมื่อเสด็จไปพระราชอุทยาน ได้ทอดพระเนตรเห็นต้นมะม่วง