แรงบันดาลใจในพระธรรม : หน้า 180/584

ธรรรเพื่อประชาช แรงบันดาลใจ(๒) ๑๗๘ ภิกษุ ๕๐๐ รูป ให้มีใจยินดีในพระนิพพาน ไม่ให้กามวิตกเข้ามา ครอบงำาจิตใจ กิเลสที่เกิดขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย ก็เป็นเหมือน สนิมในใจที่คอยขัดขวางกุศลธรรมไม่ให้บังเกิดขึ้น พระพุทธองค์ ทรงยกตัวอย่างของบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน ที่อาศัย เหตุการณ์รอบตัวมาเป็นธรรมะสอนใจ จนได้บรรลุธรรมาภิสมัย ในที่สุด เรื่องมีอยู่ว่า *ในอดีตมีพระราชาพระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า นัคคชิ เสวยราชสมบัติในนครตักสิลา แคว้นคันธาระ พระองค์เสด็จ ประทับยืนอยู่บนปราสาท ทอดพระเนตรเห็นหญิงคนหนึ่ง ใน มือแต่ละข้างสวมกำไลแก้วมณีข้างละหนึ่งอัน นั่งบดของหอม อยู่ไม่ไกล พระราชาทอดพระเนตรเห็นแล้ว ทรงดำริว่า กำไล แก้วมณีเหล่านี้ ไม่กระทบกัน ไม่มีเสียงดัง เพราะแยกกันอยู่ ข้างละอัน ต่อมาเมื่อนางนำกำไลจากข้างขวามาสวมรวมกับแขน ข้างซ้าย แล้วเริ่มบดของหอมต่อ กำไลแก้วมณีที่ข้อมือซ้ายจึง กระทบกัน มีเสียงดังเกิดขึ้น พระราชาทอดพระเนตรเห็นเช่นนั้น ทรงดำริว่า กําไลแขนนี้ เมื่ออยู่ข้างละอันไม่กระทบกัน ครั้นเมื่อ ย้ายมาอยู่รวมกันจึงกระทบกัน สัตว์ทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน *มก. กุมภการชาดก เล่ม ๕๙ หน้า ๓๕๐