ธรรมะเพื่อประช - ปัญญาพาพ้นภัย (๒) : หน้า 336/584

ธรรมะเพื่อประช ปัญญาพาพ้นภัย (๒) ကောဇ พระมารดา ผู้ประพฤตินอกใจพระบิดา แต่ด้วยความรักในฐานะ เป็นพระชนนีจึงยกโทษให้ จากนั้นก็ชวนกันกลับไปกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์ทรงประทานตำแหน่งอุปราชให้พระอนุชา ทรง ช่วยกันบริหารบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรือง อีกทั้งทรงบำเพ็ญบุญ กุศลทุกอย่าง เมื่อละโลกแล้ว ได้ไปบังเกิดในสวรรค์ พระบรมศาสดาทรงประชุมชาดกว่า อุปราชผู้รู้สรรพ สำเนียงของสัตว์และวิธีการเอาชีวิตรอด ได้มาเป็นพระตถาคต พราหมณ์ปุโรหิตผู้ฉลาดเอาตัวรอดได้มาเป็นพระอานนท์ ส่วน พระราชาผู้เป็นพระบิดาได้มาเป็นพระเทวทัต ทั้งหมดนี้เป็น เรื่องย่อๆ เกี่ยวกับอดีตชาติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ความซับซ้อนของชีวิตในสังสารวัฏเป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น พระพุทธองค์จึงทรงสอนว่า ไม่ควรทำบาปทุกอย่างทั้งในที่ลับ และเปิดเผย เพราะไม่ว่าจะเป็นที่มืดหรือสว่าง ที่ลับหรือแจ้งก็มี วิบากเหมือนกัน จะมีใครรู้หรือไม่รู้ก็ตาม ผู้ที่รู้ดีที่สุด คือตัวของ บุคคลผู้นําบาปนั่นเอง นอกจากนั้นยังมีพวกกายละเอียด เทวดา หรือผู้รู้ผู้มี ญาณทั้งหลาย ท่านรู้ท่านเห็นทั้งนั้น เพียงแต่จะนำมาพูด หรือ ไม่พูดเท่านั้น บุญที่เราทำ กรรมที่เราสร้างไว้นั้น จะติดแน่นอยู่ ที่ศูนย์กลางกาย และตามตัวเราไปข้ามภพข้ามชาติ บาปอกุศล