ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๒)
១៩៨
ของเศรษฐี เพื่อขอรับจ้างทํางาน
มหาเศรษฐีเห็นมหาทุคตะมาขอรับจ้างทํางาน จึงถามว่า
“เธอจะทำอะไรให้ฉันได้บ้างล่ะ” มหาทุคตะตอบอย่างนอบน้อมว่า
“ท่านเศรษฐีจักให้ทำอะไร ผมทำได้หมดแหละครับ” มหาเศรษฐี
บอกว่า “ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้ ฉันจะเลี้ยงพระ ๓๐๐ รูป เจ้าจง
มาผ่าฟืนเถอะ” มหาทุคตะดีใจมากที่ได้งานทํา เมื่อได้มีดและ
ขวานมาแล้ว เขาตั้งท่าถกเขมรอย่างเอาจริงเอาจัง อย่างไม่
เคยเป็นมาก่อน ใช้ทั้งมีดและขวานผ่าฟืนไปอย่างกระฉับกระเฉง
ด้วยอาการร่าเริงยิ่งนัก
เศรษฐีสังเกตเห็นมหาทุคตะกระตือรือร้นเป็นพิเศษ จึง
ถามว่า “วันนี้ดูเธอขยันทำงานเหลือเกิน เธอไปได้แรงบันดาลใจ
มาจากไหน จึงขยันเป็นพิเศษ” มหาทุคตะตอบว่า “กระผม
กำลังปีติที่จะได้เลี้ยงพระรูปหนึ่ง จึงตั้งใจทำงาน เพื่อจะนำ
อาหารที่ท่านเศรษฐีเมตตามอบให้นี้ ไปจัดถวายพระ” เศรษฐี
ฟังแล้ว ก็อนุโมทนาในความตั้งใจดีของมหาทุคตะ ที่จะบริจาค
มหาทานในครั้งนี้
ฝ่ายภรรยาของมหาทุคตะเข้าไปขอทํางานกับภรรยา
เศรษฐี นางได้รับหน้าที่ในการตาข้าวและฝัดข้าว ท่าไปก็ปลื้ม
ปีติใจไป จนภรรยาเศรษฐีสังเกตเห็น ได้ถามสาเหตุว่า ทำไมจึง