เส้นทางสู่ธรรมกายและนิพพาน : หน้า 105/584

Bะเพื่อประช สู่เส้นทาง นิพพาน ๑๐๔ จริงคือธรรมกายนั่นเอง ใจจะแล่นเข้าไปด้วยวิธีการอย่างนี้ ปัจจุบันมนุษย์ไม่ค่อยจะรู้เรื่องกัน ในโลกนี้เขาสอนแต่ วิธีการทำมาหากิน มีการแข่งขันแก่งแย่งชิงดี คือตั้งโจทย์ผิด ตั้งเป้าหมายผิด ตั้งเป้าหมายว่าต้องมี ต้องเป็น ต้องอะไร สารพัดอย่างนั้น ฉะนั้น จึงหลุดจากเป้าหมายเดิม เป้าหมาย เดิมนั้นต้องหลุด ต้องพ้น ต้องเข้าถึงที่สุดแห่งธรรม ซึ่งเป็น เอกันตบรมสุข สุขอย่างเดียว มันเบี่ยงเบนกันตรงนี้ เราจะรู้อย่างนี้ได้ ต่อเมื่อเราเริ่มฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง พอหยุดถูกส่วนก็จะค่อยๆ เริ่มเข้าใจไปทีละเล็กทีละน้อย เมื่อ ใจเริ่มโล่ง โปร่ง เบาสบาย เข้าถึงความสว่างภายใน เข้าถึง ดวงธรรมภายใน เข้าถึงกายภายใน จนกระทั่งเข้าถึงธรรมกาย พอเข้าถึงธรรมกายก็เกิดธรรมจักษุ มองเห็นได้รอบตัว ทุกทิศ ทุกทาง เห็นทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต รู้ว่าเราเกิดมา จากใหน เกิดมาทําไม อะไรคือเป้าหมาย อันไหนเป็นบุญเป็นบาป หรือเป็นกลางๆ เพราะฉะนั้น ให้ทุกคนตั้งใจทำความเพียรให้เต็มที่ การทุ่มเทชีวิตจิตใจเพื่อฝึกฝนใจหยุดนิ่ง เป็นกรณียกิจสําคัญที่ ควรทำอย่างยิ่ง เราจะได้เข้าถึงพระธรรมกาย มีพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งภายในกันทุกคน