นิทานจากพระพุทธศาสนา : หน้า 454/584

ธรรรเพื่อประชาช วาจาอันเป็นที่รัก ๔๕๓ ขอเป็นภรรยาเสมอด้วยทาส พระเจ้าข้า” แล้วได้กราบขอขมา พระบรมศาสดา ภิกษุทั้งหลายนั่งสนทนากันถึงเรื่องของนางสุชาดา ที พระบรมศาสดาทรงทรมานให้หายพยศ ด้วยพระพุทธโอวาท เพียงครั้งเดียว จนได้ดารงอยู่ในโสดาปัตติผล พระบรมศาสดา จึงทรงน่าเรื่องในอดีต มาแสดงให้พระภิกษุฟังว่า เมื่อครั้งที่พระโพธิสัตว์ บังเกิดเป็นพระโอรสของ พระเจ้าพรหมทัต พระมารดาของพระองค์เป็นผู้มักโกรธ ดุร้าย ชอบด่าบริภาษผู้อื่น พระโพธิสัตว์ประสงค์จะถวายโอวาทแก่ พระมารดา ทรงดำริว่า การกราบทูลถ้อยคำที่ไม่มีเรื่องอ้างอิง ไม่สมควร จะไม่เป็นผล จึงแสวงหาสิ่งเปรียบเทียบ เพื่อจะ แนะนำพระมารดา วันหนึ่ง พระองค์เสด็จไปในพระราชอุทยานพร้อมกับ พระมารดา ได้ยินเสียงนกต้อยตีวิดกำลังส่งเสียงร้องดังรบกวน ในระหว่างทาง ผู้ติดตามมากมายได้ยินเสียงนั้น จึงพากันปิดหู กล่าวว่า “เจ้านกมีเสียงหยาบช้า เจ้าอย่าได้ส่งเสียงร้อง” แล้ว ต่างขว้างปาก้อนดิน สนกต้อยตีวิด เมื่อเสด็จต่อไป ก็พบ นกดุเหว่าตัวหนึ่ง อยู่บนต้นสาละ ส่งเสียงร้องไพเราะจับใจ คณะผู้ติดตามพากันหลงใหลในเสียงนั้น ต่างกล่าวขึ้นว่า