ธรรมะเพื่อประช: รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๓) : หน้า 251/584

ธรรมะเพื่อประช รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๓) ๒๕๐ ตสฺมา สตฺตา สุคตา ทุคฺคตา วา หีนา ปณิตา จ มนุสฺสโลเก ถ้าสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ ไม่ทำกรรมดีหรือกรรมชั่วไว้ สัตว์ที่ไปสู่สุคติและทุคติ หรือเป็นสัตว์ประณีตและเลว ก็จัก ไม่มีในมนุษยโลกนี้ แต่เพราะสัตว์ทั้งหลายได้ทำกรรมดีและ กรรมชั่วไว้ ฉะนั้น จึงไปสู่สุคติบ้าง ทุคติบ้าง เป็นสัตว์เลวบ้าง ประณีตบ้าง” ภพภูมิต่างๆไม่ว่าจะเป็นสุคติภูมิหรือทุคติภูมิ ล้วนเป็นของ กลางๆ เป็นของสากลที่มีไว้เพื่อรองรับผลแห่งการกระทําของ สัตว์ทั้งหลาย ถ้าทำดีก็ไปสุคติ ทำไม่ดีก็ไปทุคติ กฎแห่งการ กระทำเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ไว้ เพื่อจะได้ไม่ไปทำผิดพลาด การ ทําอะไรโดยไม่ยั้งคิด ไม่พิจารณาไตร่ตรองให้ดี เสมือนการ รับประทานยาแก้โรคโดยไม่ดูคุณสมบัติของยา การใช้ยาผิด ขนานย่อมจะนําความวิบัติมาให้ อาจถึงแก่ชีวิต พระพุทธองค์ จึงทรงสอนให้รู้จักใคร่ครวญให้ดีก่อนทำ โดยเฉพาะความชั่วนั้น ไม่ควรทำเลยดีกว่า *สําหรับตอนนี้ จะมาติดตามเรื่องราวของผู้เสวยผล ทั้งบุญและบาปในเวลาเดียวกัน ถึงตอนที่เปรตเปลือยกาย *มก. อัมพสักขรเปตวัตถุ เล่ม ๔๙ หน้า ๔๖๙