ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผลแห่งอริยวาจา
៤៩៧
ด้วยอานุภาพแห่งบุญนั้น ไม่ว่าท่านจะเวียนว่ายตายเกิดใน
สังสารวัฏกี่ภพกี่ชาติก็ตาม ย่อมท่องเที่ยวอยู่แต่ในสุคติภูมิเท่านั้น
วนเวียนอยู่ในมนุษย์และเทวโลกนานนับภพนับชาติไม่ถ้วน จน
กระทั่งมาถึงภพชาติสุดท้าย ท่านออกบวชเพื่อปฏิบัติธรรม
และ
ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ตามพุทธพยากรณ์
พระเถระได้ย้อนดูประวัติการสร้างบารมีของตนเอง
เห็นแต่ประวัติชีวิตอันงดงาม เหมือนกรอเทปที่บันทึกภาพแห่ง
ความดีทุกฉากทุกตอน ไม่ว่าจะทำอะไรไว้ ท่านเห็นหมด ฉะนั้น
สิ่งที่เราทำไว้ไม่ได้สูญหายไปไหน จะเป็นผังสําเร็จติดอยู่ที่
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อเรามองเข้าไปในกลางธรรมกาย
แล้วระลึกชาติหนหลัง จะเห็นด้วยธรรมจักษุของธรรมกาย เห็น
การสร้างบารมีทุกตอนของเราชัดเจน ดังเช่นพระเถระที่เห็น
ประวัติการสร้างบารมีของตนว่า ด้วยอานิสงส์การสรรเสริญ
พระรัตนตรัยครั้งนั้น ทำให้ท่านไม่รู้จักทุคติเลย
จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า วาจาที่เปล่งออกจากปาก จะ
ทำให้เป็นบุญเป็นกุศลก็ได้ หรือเราจะให้เป็นหอก เป็นเข็มที่มา
ทิ่มแทงจิตใจคนอื่นก็ได้ แต่บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลาย ท่านจะ
ใช้วาจาเป็นประดุจดอกไม้หอม เพื่อบูชาพระรัตนตรัย วาจา
อย่างนี้แหละชื่อว่า อริยวาจา วาจาที่ประเสริฐ ที่เป็นทางมา