ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
ทางมาแห่งมหาสมบัติ
៤០៩
ท่านจึงให้เอาสิ่งของที่มีค่าน้อยทิ้งลงทะเล แล้วแล่นเรือต่อไป
เรือล่องไปจนถึงทะเลที่มีชื่อว่า อัคคิมาลี ซึ่งมีแสง
ประกายโชติช่วงสว่างไสวเหมือนกองเพลิง เหมือนกับว่าเข้าไป
อยู่ในกลางทะเลเพลิง แต่มีความเย็นสบาย ในท้องทะเลนั้น มี
ทองคำมากมาย ท่านบัณฑิตให้พ่อค้าเอาตาข่ายหว่านลงไปใน
ทะเลอีก เมื่อดึงขึ้นมาก็เป็นทองคําสุกปลั่งเป็นจํานวนมาก
พอเรือล่องผ่านพ้นท้องทะเลแห่งนั้นก็ไปถึงท้องทะเลที่ชื่อ
ทธิมาลี ในท้องทะเลแห่งนี้มีเงินมากมาย ท่านบัณฑิตให้พวก
พ่อค้าขนเอาเงินบรรทุกเรือเหมือนที่เคยให้ท่า และล่องเรือต่อไป
เรือแล่นผ่านต่อไปอีกจนถึงท้องทะเลชื่อว่า กุสมาลี เป็นทะเลที่
มีสีเขียว มีแก้วมณีมากมาย ท่านบัณฑิตพิจารณาดูแล้ว จึงให้
ตักแก้วมณีใส่เรืออีก จากนั้นก็ล่องเรือไปจนถึงท้องทะเลที่ชื่อ
ว่านฬมาลี ซึ่งมีสีแดงฉาย เพราะเต็มไปด้วยแก้วประพาฬ
ท่านบัณฑิตก็ยังคงให้พ่อค้าบนแก้วประพาฬใส่เรือนําไปอีก เรือ
ล่องไปเรื่อยๆ แต่คราวนี้เรือได้เข้าไปสู่ทะเลชื่อ พลวามุขี ซึ่งน้ำ
ในท้องทะเลแห่งนั้นเดือดพล่านพุ่งขึ้นอยู่ตลอดเวลา พวกพ่อค้า
ตกใจมาก ต่างเปล่งเสียงโอดครวญร่ำไห้ สุปปารกะรู้ว่า เรือ
ทุกลำาที่พลัดหลงเข้ามาสู่ทะเลแห่งนี้ ต้องจมทะเลพังพินาศหมด
ตัวท่านกับพ่อค้าทั้ง ๗๐๐ คน คงจะต้องตายหมดอย่างแน่นอน