ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โคนันทิวิสาล
๔๗๗
วันหนึ่งจึงกล่าวกับพราหมณ์ว่า “พราหมณ์ ท่านจงเข้าไปหา
โควินทกเศรษฐี แล้วเดิมพันกับเศรษฐีด้วยทรัพย์ 9,000 กหาปณะ
โดยบอกเขาว่า โคของท่านสามารถลากเกวียนที่บรรทุกของจน
เต็ม แล้วผูกติดๆ กัน ๑๐๐ เล่ม ให้เคลื่อนที่ไปได้”
พราหมณ์ฟังดังนั้นก็ดีใจ รีบไปที่บ้านของเศรษฐี แล้ว
ถามว่า “ในเมืองนี้ โคของใครมีเรี่ยวแรงมากที่สุด” เศรษฐีตอบ
พราหมณ์ว่า “ทั่วทั้งนคร ไม่มีโคตัวใด ที่มีเรี่ยวแรงมากเท่าโค
ของเรา” พราหมณ์กล่าวว่า “แต่โคของเราตัวหนึ่ง สามารถลาก
เกวียน ๑๐๐ เล่ม ที่ผูกติดๆ กันให้เคลื่อนที่ไปได้” เศรษฐีไม่เชื่อ
เลยมีการเดิมพันกันด้วยทรัพย์ ๑,๐๐๐ กหาปณะ
เมื่อถึงวันกำหนดนัดประลองกำลังพราหมณ์ได้เอาเกวียน
๑๐๐ เล่ม ซึ่งเต็มไปด้วยทราย กรวดและหิน เป็นต้น ผูกให้ติด
กัน แล้วอาบน้ำให้โคนันทิวิสาล เพิ่มด้วยของหอม เอาพวง
ดอกไม้คล้องคอ แล้วพามาเทียมเกวียน
ด้วยความตื่นเต้น จนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้
ทันทีที่ได้ยินเสียงสัญญาณ พราหมณ์เงื้อปฏิกขึ้นพร้อมกับ
ตะโกนว่า “เจ้าโกโกง จงลากไป เจ้าโกโกง รีบลากไปเร็วๆ”
โคนันทิวิสาลได้ยินคำพูดที่แข็งกระด้างซึ่งไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
ก็สะเทือนใจ คิดว่า “พราหมณ์เรียกเราผู้ไม่โกงว่าเป็นโคโกง”