ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
ศีลเส้นทางสู่ความเป็นมนุษย์
๔๑๙
ฝึกฝนอบรมตนเองอย่างยิ่งยวด เช่นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา
ศีลชนิดนี้ จะเป็นการเกื้อกูลต่อการประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างดี
เยี่ยม ปาริสุทธิศีลนี้ยังแยกออกไปอีก ๔ ประการ คือ นอกจาก
ศีล ๒๒๗ ข้อ ของพระภิกษุแล้ว ก็ยังมีอย่างอื่นอีก ท่านเรียกว่า
ปาฏิโมกขสังวรศีล การสำรวมในพระปาฏิโมกข์ทั้ง ๒๒๗ ข้อ
ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ ถ้าตั้งใจและสมัครใจที่จะ
รักษาก็สามารถทำได้อย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์
อย่างที่สองของปาริสุทธิศีล คือ อินทรียสังวรศีล
หมายถึงการสำรวมอินทรีย์ทั้ง 5 ซึ่งประกอบด้วย ตา หู จมูก
ลิ้น กาย ใจ ไม่ปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปกับกระแสของกิเลส
ประคับประคองใจให้อยู่ในทำนองคลองธรรม ไม่ให้ยินดียินร้าย
กับการเห็นรูป ฟังเสียง ดมกลิ่น ลิ้มรสและการถูกต้องสัมผัส
หรือรับรู้อารมณ์ต่างๆ ด้วยใจ หมายความว่า สำรวมระวังไม่ให้
บาปอกุศลเข้ามาในใจศีลข้อนี้จะรักษาให้สำเร็จบริบูรณ์ได้ด้วยสติ
ถ้าไม่เผลอสติ ก็สามารถรักษาอินทรียสังวรศีลได้อย่างไม่
ยากเย็นอะไร
ศีลประการที่สาม คือ อาชีวปาริสุทธิศีล การเลี้ยงชีพชอบ
มีอาชีพบริสุทธิ์ ทั้งเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายก็สรรเสริญ และ
ศีลประการสุดท้าย คือ ปัจจัยสันนิสิตศีล ได้แก่การพิจารณาปัจจัย