ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ศิลปะในการดำรงชีวิต
๓๕๐
เพียงแค่อาศัยเหตุเพียงเล็กน้อย ก็สามารถบรรลุเป็นพระ
ปัจเจกพุทธเจ้าได้ เช่น บางพระองค์เพียงแค่เห็นใบไม้สีเหลือง
หล่นจากขั้ว ทรงพิจารณาถึงชีวิตที่ต้องร่วงโรยไป ฉับพลัน
ทันใดก็ได้บรรลุเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า
พระปัจเจกพุทธเจ้าล่วงรู้ถึงความคิดของผู้มีบุญท่านนี้
จึงรอคอยโอกาสมาโปรด จนกระทั่งถึงวันก่อนเข้าพรรษา
วันนั้นเป็นเวลาเย็น บุรุษผู้มีบุญท่านนี้กำลังอาบน้ำอยู่ในแม่น้ำ
คงคา พระปัจเจกพุทธเจ้าเหาะจากภูเขาคันธมาทน์ มาลงที่ริม
ฝั่งแม่น้ำ เสด็จดำเนินเลียบชายฝั่ง บุรุษผู้นี้มองตามด้วยความ
ตะลึงงัน โดยไม่ละสายตา ก็เกิดความปีติซาบซ่าน ขนลุกขนพอง
ที่ได้เห็นท่านผู้วิเศษเหาะมาจึงรีบขึ้นฝั่ง เดินเข้าไปหาพระปัจเจก
พุทธเจ้า ก้มลงหมอบกราบแทบเท้า พลางถามว่า “ข้าแต่ท่าน
ผู้วิเศษ ท่านเป็นใครกัน เพราะเหตุใดจึงมายังสถานที่แห่งนี้
พระปัจเจกพุทธเจ้าตอบว่า ตั้งแต่วันที่เราสําเร็จกรณียกิจ
เราได้นามว่าพระปัจเจกพุทธเจ้า และที่มายังสถานที่นี้ก็เพื่อ
แสวงหาผ้าจีวร ใช้แทนผ้าผืนเก่าที่คร่ำคร่า” บุรุษผู้มีบุญฟังดัง
นั้น เกิดมหาปีติดีใจที่จะทำบุญใหญ่ เพราะได้ตั้งความปรารถนา
ไว้ว่า อยากทำบุญกับเนื้อนาบุญ บัดนี้จะได้สมความปรารถนาแล้ว
จึงกล่าวกับพระปัจเจกพุทธเจ้าว่า “กระผมขอรับบุญนี้เอง และ