การสั่งสมบารมีเพื่อการหลุดพ้น : หน้า 331/584

ธรรมะเพื่อประช ปัญญา พาพ้นภัย (๒) ๑๓๐ บารมีคือสิ่งเดียวเท่านั้น ที่เป็นเครื่องสนับสนุนให้บุคคล สามารถช่วยเหลือตนเอง และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้หลุดพ้น จากกิเลสอาสวะไปสู่อายตนนิพพาน ตั้งแต่บารมีขั้นพื้นฐาน จนถึงขั้นอุปบารมีและปรมัตถบารมี ต้องสั่งสมไว้ให้มาก ต้อง สร้างชนิดที่เรียกว่า ให้ได้บุญเป็นอสงไขยอัปมาณัง จึงจะช่วย เหลือตัวเรา และสรรพสัตว์ ให้รอดพ้นจากการเป็นบ่าวเป็น ทาสของพญามารได้ เหมือนเราสงสารเพื่อนมนุษย์ อยาก ช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ยาก หากเรามีทรัพย์สมบัติมาก ก็ช่วยเหลือได้อย่างเต็มที่ ทำให้รอดพ้นจากความอดอยากยากจน ได้รับความสุขสะดวกสบายในชีวิต ทำให้มีเวลาแสวงหาสิ่งที่เป็น สาระของชีวิต แสวงหาพระรัตนตรัย ดังนั้นถ้ามีบุญมาก อะไร ต่างๆ ย่อมง่าย เราจึงจําเป็นต้องสั่งสมบุญให้ได้ตลอดต่อเนื่อง และต้องทํากันไปเป็นทีม ทําไปจนกว่าบารมีของเราจะเต็มเปี่ยม ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ไปถึงที่สุดแห่งธรรมพร้อมๆ กัน มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย สีลวีมังสชาดก ว่า “นตฺถิ โลเก รโห นาม ปาปกมุม ปกุพฺพโต ปสฺสนฺติ วนภูตานิ ต๋ พาโล มญฺญเต รโห ขึ้นชื่อว่าที่ลับย่อมไม่มีในโลก แก่บุคคลผู้กระทำ บาปกรรมไว้ ต้นไม้ที่เกิดในป่าก็ยังมีคนเห็น แต่คนพาลกลับ