ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ศิลปะในการดำรงชีวิต
๓๕๑
กระผมใคร่จะถวายภัตตาหารในวันรุ่งขึ้นด้วย ขออาราธนา
พระองค์โปรดสงเคราะห์กระผมด้วยเถิด” พระปัจเจกพุทธเจ้า
รับนิมนต์ด้วยอาการนิ่งๆ จากนั้นก็เหาะกลับไปยังเขาคันธมาทน์
ชายหนุ่มนี้ยิ่งเกิดมหาปีติ บังเกิดความเลื่อมใสอย่าง
ไม่มีประมาณ รีบกลับไปบอกหมู่ญาติพี่น้องด้วยความดีอกดีใจ
ให้ช่วยกันตระเตรียมอาหารหวานคาว และผ้าไตรจีวร อีกทั้ง
จัดแจงสร้างบรรณศาลา ในทีใกล้กับฝั่งแม่น้ำคงคาในค่ำคืนนั้น
ครั้นใกล้รุ่งอรุณ ก็จัดแจงแต่งเครื่องสักการบูชาและภัตตาหารไว้
รอคอยการเสด็จมาของพระปัจเจกพุทธเจ้าอย่างใจจดใจจ่อ
รุ่งเช้าของวันใหม่ พระปัจเจกพุทธเจ้าผู้ทรงคุณใหญ่
เมื่อออกจากนิโรธสมาบัติแล้ว ก็เหาะไปเพียงลัดนิ้วมือเดียว ไป
ปรากฏตรงหน้าของบุรุษหนุ่ม ท่ามกลางสายตาของผู้มีบุญอีก
หลายคน ที่อยู่ร่วมในเหตุการณ์นั้น
พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ยื่นบาตรให้ ชายหนุ่มรีบรับไปตัก
ขาทนียโภชนียาหารรสเลิศ และน้อมถวายผ้าไตรจีวรใหม่ พระ
ปัจเจกพุทธเจ้าทรงกระทำภัตกิจ หลังจากนั้นได้ให้พร และ
กล่าวคําอ่าลาเพื่อกลับไปยังภูเขาคันธมาทน์ หนุ่มผู้มีปัญญาจึง
ขออาราธนาท่านว่า “ชีวิตของกระผมไม่ทราบว่าจะตายเมื่อไร
ขอพระคุณเจ้าโปรดอยู่เป็นเนื้อนาบุญจำพรรษาที่นี่เถิด” พระ