ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มหาพรหม ผู้เห็น ผิด
១១៩
แต่ท่านเข้าใจว่าอายุของท่านมาก อายุของท่านเพิ่งจะแสน
นิรัตพุทะเท่านั้น”
เมื่อเล่าถึงตรงนี้ ทุกท่านอาจไม่เข้าใจว่า อะไรคือนิรัพ
พุทะ นิรัพพุทะเป็นอัตราการนับคํานวณในสมัยนั้น เขาจะนับกัน
ครั้งละสิบไล่กันไปตามลำดับๆ เช่น สิบสิบครั้งเท่ากับร้อย สิบ
ร้อยครั้งเท่ากับพัน ร้อยพันครั้งเป็นแสน ร้อยแสนเป็นจํานวนโกฏิ
ร้อยแสนโกฏิชื่อว่า ปโกฏิ ร้อยแสนปโกฏิ ชื่อว่า โกฏิปโกฏิ ร้อย
แสนโกฏิปโกฏิ ชื่อว่า ๑ นหุต ร้อยแสนนหุต ชื่อว่า นินนหุต
เรียงกันไปเช่นนี้ นักคำนวณที่ว่าเก่งๆ นั้น อย่างมากคำนวณได้
เท่านี้ แต่การคำนวณที่สูงกว่านี้ยังมีอีก การนับเกินนี้ไปจะเป็น
วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย คือ ร้อยแสนนินนหุต เป็นหนึ่ง
อัพพุทะ และ ๒๐ อัพพุทะ เป็นหนึ่งนิรัพพุทะ ร้อยแสนนิรัพพุทะ
ชื่อว่า ๑ อหหะ จำนวนนี้เป็นอายุที่เหลือของพกพรหมในชั้น
อาภัสสรา
เมื่อพวกพรหมได้ฟังดังนั้น เริ่มสูญเสียความมั่นใจ แต่
ยังไม่ยอมจำนน ปรารถนาที่จะทดสอบพระบรมศาสดาอีก จึง
กล่าวขึ้นว่า “เมื่อท่านว่าเช่นนี้ เท่ากับบอกว่าตัวท่านเองเป็น
สัพพัญญู ถ้าเช่นนั้น ขอให้เล่าเรื่องราวในอดีตของเราให้ฟัง
หน่อยเถิดว่า เรานั้นมีข้อวัตรปฏิบัติอย่างไร” พระบรมศาสดา