ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธระพี ประชา
พระในบ้าน
๕๑๒
นั้นและหาโอกาสที่จะตอบแทนคุณ โดยเฉพาะพ่อแม่เป็นบุคคล
ที่มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ต่อลูก ได้ให้กำเนิดกายเนื้อ เป็นต้นแบบ
ทั้งทางกายและทางใจ ทำให้ลูกได้มีโอกาสสร้างความดี จึง
จำเป็นที่พวกเราทุกคนจะต้องหาทางตอบแทนคุณท่าน จึงจะได้
ชื่อว่า เป็นลูกยอดกตัญญู
*เหมือนในสมัยพุทธกาล พราหมณ์ในเมืองสาวัตถีคนหนึ่ง
เลี้ยงลูกชาย ๔ คน จนเจริญเติบโต แต่งงานมีครอบครัวกัน
หมดทุกคน และแบ่งทรัพย์มรดกให้คนละเท่าๆ กัน เพื่อไปปลูก
เรือนอยู่ต่างหาก เมื่อพวกลูกๆ แยกย้ายครอบครัวออกไป
ทำให้เหลือพ่อเพียงคนเดียว ลูกๆ จึงปรึกษากันว่า พ่อของเรา
ก็แก่มากแล้ว ให้ท่านอยู่คนเดียวคงลำบาก จึงได้หมุนเวียน
สับเปลี่ยนกันให้พ่อมาอยู่ด้วย ลูกชายได้ดูแลพ่อเป็นอย่างดี ถ้า
วันไหนไม่อยู่บ้าน ก็จะกำชับให้ภรรยาช่วยดูแลอาหารการกิน
ความเป็นอยู่ของพ่อให้ดี
วันหนึ่ง ลูกสะใภ้คนโตเกิดความรำคาญ ที่จะต้องมา
ดูแลพ่อของสามีซึ่งแก่เฒ่า ไม่เห็นได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา จึง
พูดกับพ่อสามีว่า “ทรัพย์สมบัติที่คุณพ่อให้ลูกชายคนโต มากกว่า
*มก. เรื่องบุตรของพราหมณ์เฒ่า เล่ม ๔๓ หน้า ๒๓๓