การสารภาพบาปของพระราชา : หน้า 255/584

อาตมภาพ” ธรรมะเพื่อประช รู้เท่าไม่ถึงการณ์ (๓) ๒๕๔ พระราชารู้สึกสลดพระทัยในบาปอกุศลที่ได้ทำไว้ ตรัส สารภาพบาปว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้า โยมขอสารภาพผิดที่ได้ เบียดเบียนสมณะทั้งหลาย ตามที่พระคุณท่านพูดก็จริง แต่โยม มีความประสงค์จะล้อเล่นเท่านั้น ไม่ได้มีจิตประทุษร้าย แต่ถึง กระนั้นกรรมอันชั่วช้านี้ โยมก็ได้ทำไปแล้ว ขอท่านจงได้โปรด อโหสิกรรม งดความผิดทั้งหลายเหล่านั้นแก่โยมผู้ถูกอกุศล เข้าสิงจิตด้วยเถิด” เมื่อสารภาพบาปแล้ว พระราชาตรัสเล่าถึงเหตุการณ์ที่ เปรตแนะนำให้นำผ้ามาถวายแด่พระเถระ ทรงยกผ้าขึ้นเหนือ พระเศียร ทรงสำรวมจิตนึกถึงเปรตเปลือยกายตนนั้น พลาง ตรัสอุทิศส่วนกุศลว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้า ขอทักษิณาทานนี้ จง สําเร็จแก่เปรตนั้นด้วยเถิด” ส่วนเปรตจะได้รับบุญที่พระราชา ทรงอุทิศให้หรือไม่ และเรื่องราวจะจบลงอย่างไร คงต้องติดตาม ในตอนต่อไป จากเรื่องนี้ จะเห็นว่า โลกมนุษย์นี้เป็นสถานที่สั่งสมบุญ บารมีอย่างแท้จริง เป็นสถานที่แสวงบุญอย่างเดียว ไม่ควรมา ทําบาปกรรม ส่วนภพภูมิอื่นนั้น เป็นภพภูมิของการเสวยผลที่ เกิดจากการกระทำในขณะที่เป็นมนุษย์ โดยมีบุญและบาปเป็น