ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
วจีกรรม นำสู่นิพพาน
๔๖๗
ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัด
แล้ว ค่าสอนของพระพุทธเจ้า เราทำเสร็จแล้ว”
ทุกชีวิตในโลกนี้ ล้วนตกอยู่ในโลกธรรม ๘ ประการทั้งนั้น
คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสรรเสริญ มีนินทา มีสุข
มีทุกข์ ไม่ว่ายุคใดสมัยใด จะหนีจากธรรมประจําโลกเหล่านี้ไม่
ได้เลย แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ยังไม่พ้นจากโลกธรรม ๘
ประการไปได้ ฉะนั้นจะกล่าวไปไยถึงปุถุชน ก็ต้องพบสิ่งเหล่านี้
อย่างแน่นอน อยู่ที่ว่าจะพบมากน้อยแค่ไหนเพียงไร
ถ้าเราตกอยู่ในโลกธรรมฝ่ายลบหรือฝ่ายอกุศล แทนที่
จะน้อยเนื้อต่ำใจ หรือหมดกําลังใจในการทําความดี เราควรที่
จะสร้างกำลังใจทําแต่ฝ่ายบวกหรือฝ่ายกุศลให้มากยิ่งขึ้นไป
ดังเช่นพระเถระรูปหนึ่ง ท่านอาศัยดวงปัญญาอันสว่างไสว
สร้างกําลังใจขึ้นมาเพื่อทําความดี ทําใจให้ผ่องใส แล้วกล่าว
สรรเสริญพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บุญนั้นได้นำพาท่านไปเกิด
เฉพาะในสุคติภูมิโลกสวรรค์
*ในสมัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า ปทุมุตตระ
พระเถระรูปนี้บังเกิดในตระกูลพราหมณ์ ในทั้งสวดีนคร เมื่อ
เจริญวัยก็เล่าเรียนเจนจบในเวทางคศาสตร์ ซึ่งเป็นวิชา
*มก. อภัยเถราปทาน เล่ม ๗๒ หน้า ๓๙๐