ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
ทางมาแห่งมหาสมบัติ
๔๑๐
ท่านได้ปลอบให้ทุกคนสบายใจ แล้วให้พ่อค้าช่วยกันเตรียมถาดน้ำ
วางไว้ที่แอกเรือ เมื่อท่านชำระกายด้วยน้ำหอมและนุ่งผ้าใหม่แล้ว
ก็ให้ประคองท่านไปยืนที่หัวเรือ
ท่านถือถาดที่เต็มด้วยน้ำ กระทำสัจจกิริยาโดยตรึก
ระลึกถึงศีล ที่รักษามาข้ามภพข้ามชาติ นึกถึงบุญบารมีที่สั่งสม
มาดีแล้ว พร้อมกับตั้งสัตยาธิษฐานว่า “ตั้งแต่ข้าพเจ้าจําความได้
ข้าพเจ้าไม่เคยเบียดเบียนสัตว์ แม้สักตัวเดียว ข้าพเจ้าไม่เคย
ลักขโมย ไม่เคยล่วงละเมิดภรรยาของคนอื่น พูดแต่ความจริง
มาตลอด และไม่เคยมัวเมาในสุราเมรัยทั้งหลาย ด้วยสัจจวาจานี้
ขอเรือจงแล่นผ่านไปด้วยความสวัสดีเถิด” จากนั้นก็รดน้ำในถาด
ที่ถืออยู่ในมือทั้งสองข้างลงที่แอกเรือ
ทันใดนั้น ด้วยอานุภาพแห่งศีลของท่าน เรือที่แล่นไป
ผิดทิศทางตลอด ๔ เดือน ก็หันหัวกลับ วิ่งไปถึงฝั่งอย่างอัศจรรย์
เพียงวันเดียวเท่านั้น พอถึงบ้าน ท่านบัณฑิตก็แบ่งเงินทอง
แก้วมณีและรัตนชาติต่างๆ ให้ทั่วถึงกัน พร้อมกับให้โอวาทว่า
“ทรัพย์เหล่านี้ มีมากพอแก่การดำรงชีวิตของพวกเธอทั้งหลาย
ดังนั้นอย่ากลับเข้าไปสู่ท้องทะเลอีกเลย และอย่าประมาทใน
การดำาเนินชีวิต ควรนำทรัพย์เหล่านี้ออกทำบุญกุศล หมั่นชำระ
ศีลให้บริสุทธิ์ จะได้เป็นทางมาแห่งมหาสมบัติและจะมีสุคติโลก