ธรรมะเพื่อประชา: ปัญญา พิชิตปัญหา : หน้า 299/584

ธรรมะเพื่อประชา ปัญญา พิชิตปัญหา ២៩៨ ให้มีความเห็นผิด ก็ไม่ควรติเตียนเราเลย เพราะว่าวาทะของ ท่านเป็นเช่นนั้น” พระโพธิสัตว์ได้ใช้สติปัญญา แก้ข้อครหาของอำมาตย์ทั้ง ๕ คน จนไม่มีใครสามารถโต้แย้งได้ จึงทูลพระราชาว่า “ดูก่อน มหาบพิตร อำมาตย์ทั้ง ๕ คนนี้ เป็นประดุจมหาโจรผู้ปล้นแว่น แคว้น ขออย่าได้นําอำมาตย์เหล่านี้มารับราชการเลย เพราะ บุคคลต้องถึงความทุกข์ใหญ่หลวง ทั้งในภพนี้และภพหน้า ด้วย การคลุกคลีกับพวกคนพาล อำมาตย์ทั้ง ๕ คนนี้ ถือเป็นอสัตบุรุษ แต่สําคัญตนว่า เป็นบัณฑิต บุคคลเช่นนี้สามารถกระทำบาปเองได้ และยังจะชักชวนผู้อื่นให้กระทำบาปด้วย ความคลุกคลีกับ อสัตบุรุษเป็นความชั่วร้าย มีผลอันเผ็ดร้อน” พระราชาได้ฟังคำแนะนำแล้ว จึงรับสั่งให้ขับไล่อำมาตย์ ทั้ง ๕ คน ออกจากเมือง แล้วดำรงอยู่ในโอวาทของท่านดาบส โพธิสัตว์ ทําให้ไม่เกิดการเข่นฆ่ากันในราชวงศ์ อีกทั้งประเทศ ชาติบ้านเมืองในสมัยนั้นก็เจริญรุ่งเรือง มหาชนอยู่ร่วมกันอย่าง มีความสุข เพราะอาศัยปัญญาของพระโพธิสัตว์ ที่คอยแนะนำา ให้ทุกคนประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า ผู้มีปัญญาย่อมสามารถแนะนำ คนอื่น ให้ดำรงตนอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้องได้ มีผู้คนเป็นอันมาก