การศึกษาและบทเรียนจากพรหมทัตกุมาร : หน้า 51/584

ศึกษา จึงรับไว้เป็นศิษย์ Bะเพื่อประช โทษที่ไม่มีโทษ ៥០ วันหนึ่งพรหมทัตกุมารไปสรงน้ำกับอาจารย์ที่ท่าน้ำ ซึ่ง ใกล้ๆ บริเวณนั้น มีหญิงชรากำลังขัดสีเมล็ดงาอยู่ก่อนแล้ว เมื่อ คนทั้งสองไปถึง ลูกศิษย์เห็นเมล็ดงาแล้วเกิดอยากกิน จึงหยิบ เมล็ดงามากิน ๑ กำมือ หญิงชราเห็นแล้วคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้คง อยากกินงา จึงปล่อยให้ทำตามใจชอบ แล้วดูเฉยๆ ไม่ว่าอะไร วันรุ่งขึ้น พรหมทัตกุมารก็ทำเช่นนั้นอีก จนถึงวันที่สาม เมื่อขโมยเมล็ดงามากินอีก หญิงชราได้ทำเป็นร้องไห้คร่ำครวญ พร้อมกับพูดว่า “ลูกศิษย์ของท่านขโมยเมล็ดงาของเราไปกิน ทําไมท่านไม่รู้จักสั่งสอน” เมื่ออาจารย์ได้ยินจึงบอกกับหญิงชรา นั้นว่า ไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวจะจ่ายเงินค่าเมล็ดงานี้ให้ แต่หญิงชรา บอกว่าไม่ต้องการเงิน แต่อยากให้ท่านตักเตือนศิษย์ของท่าน ไม่ให้มาขโมยของผู้อื่นอีก อาจารย์จึงสั่งให้ลูกศิษย์อีก ๒ คน จับพรหมทัตกุมารที่ แขนทั้ง ๒ ข้างไว้ แล้วใช้ กไม้ไผ่เฆี่ยนตีทีกลางหลัง ๓ ครั้ง พรหมทัตกุมารโกรธมาก นัยน์ตาแดงก่ำ มองดูอาจารย์ตั้งแต่ หลังเท้าจนถึงปลายผมด้วยความอาฆาตแค้น พร้อมกับคิดในใจว่า ถ้าตนได้เป็นพระราชาเมื่อไร จะเชิญอาจารย์ไปรับกรรมที่อาจารย์ ได้ทำกับตนในครั้งนี้ อาจารย์เห็นกิริยาของลูกศิษย์ก็รู้ว่าโกรธเคือง