ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรรเพื่อประชาช
วาจาอันเป็นที่รัก
๔๕๑
พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันไม่ทราบความหมายของพระดำรัสที่
พระองค์ตรัส ขอพระองค์ทรงโปรดขยายความนั้นด้วยเถิด"
พระพุทธองค์จึงตรัสถึงภรรยาทั้ง ๒ จำพวกว่า
“ภรรยาเหล่าใด มีจิตคิดประทุษร้ายต่อสามี มิได้
ประพฤติสิ่งที่เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่สามี ประพฤตินอกใจสามี
ดูหมิ่นล่วงเกินสามี พยายามจะประหารสามี ภรรยานี้เรียกว่า
วธกาภริยา คือ ภรรยาเยี่ยงเพชฌฆาต
ภรรยาเหล่าใด เมื่อสามีได้ทรัพย์สินเงินทองมาด้วย
อาชีพสุจริต แม้จะมากน้อยเพียงใด ก็มอบทรัพย์ให้ภรรยาเก็บ
รักษาไว้ แต่ภรรยานั้นกลับใช้ทรัพย์อย่างสิ้นเปลือง ภรรยา
อย่างนี้เรียกว่า โจรีภริยา ภรรยาเยี่ยงโจร
ภรรยาเหล่าใด ไม่ยอมทำการงาน เกียจคร้าน หยาบช้า
ดุร้าย ปากคอเราะราน ประพฤติข่มเหงคนรับใช้ ภรรยาอย่างนี้
เรียกว่า อัยยาภริยา ภรรยาที่วางตัวเหมือนนาย
ภรรยาเหล่าใด มีใจโอบอ้อมอารี ประพฤติสิ่งที่เป็น
ประโยชน์เกื้อกูลทุกเมื่อ ตามรักษาสามีดุจมารดาตามรักษาบุตร
รักษาทรัพย์ที่สามีหามาได้ ภรรยาอย่างนี้เรียกว่า มาตาภริยา
ภรรยาเสมอเหมือนมารดา
ภรรยาเหล่าใด มีความเคารพสามี มีความละอายใจ