แรงบันดาลใจจากคำสอนของพระโพธิสัตว์ : หน้า 184/584

ธรรรเพื่อประชาช แรงบันดาลใจ (๒) ๑๘๓ แต่ละท่าน พระโพธิสัตว์สดับแล้ว สอนตัวเองว่า “พระปัจเจก พุทธเจ้าทั้งหลายต่างสละราชสมบัติ ไม่ทรงยินดีในเบญจ กามคุณเลย เพราะท่านได้เสวยสุขที่เกิดจากบรรพชา” เมื่อ สอนตัวเองเช่นนี้แล้ว ท่านได้อ้าลาครอบครัวออกบวชเป็นดาบส นําเพ็ญพรตอยู่ในป่าตามลำพัง เสวยสุขที่เกิดจากฌาน เมื่อละ โลกแล้ว มีสุคติภูมิเป็นที่ไป เมื่อพระบรมศาสดาตรัสเล่าเรื่องในอดีตของบัณฑิตใน กาลก่อนให้ฟังแล้ว ทรงสอนภิกษุสงฆ์ให้มีใจยินดีในพระนิพพาน เมื่อกายออกจากกามแล้ว ให้ใจออกจากกามด้วย อย่าให้ กามวิตกมาครอบงำาจิตใจได้ ต้องทำตัวเหมือนไม้แห้งที่อยู่บนบก เมื่อนำมาสีกันก็จะติดไฟใจต้องสะอาดบริสุทธิ์ผ่องใสไร้กิเลสกาม พร้อมที่จะรองรับมรรคผลนิพพานเสมอ ครั้นภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูป ปล่อยใจไปตามกระแสพระธรรมเทศนาแล้ว ในที่สุดได้บรรลุ ธรรมเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด เราจะเห็นว่า เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบกายเรา สามารถนํามาเป็นแรงบันดาลใจในการทําความดีได้ทั้งนั้น หาก เราคิดเป็นย่อมจะเห็นธรรม เหมือนพระบรมศาสดาของเรา เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเทวทูตทั้งสี่ ที่มาในรูปของคนเกิด คนแก่ คนเจ็บ คนตาย เกิดปัญญาญาณว่า ชีวิตนี้ไม่เที่ยง เป็น