ธรรมนำชีวิตสู่ความเจริญ : หน้า 306/584

ธรรรเพื่อประชาช พระปัญญาบริสุทธิ์ ๓๐๕ *ในอดีตกาล ณ กรุงกาลจัมปากะ มีสหาย ๔ คน มี ความเลื่อมใสในพระดาบส ได้อาราธนานิมนต์พระดาบส ๔ ตน ให้ไปฉันภัตตาหารที่บ้าน หลังจากฉันแล้ว ดาบสท่านหนึ่งได้ กล่าวอนุโมทนา และพรรณนาถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ที่ตนมักจะ ไปพักกลางวัน อีกท่านหนึ่ง พรรณนาถึงสมบัติในนาคพิภพ ส่วนอีกท่านหนึ่งพรรณนาถึงสมบัติของพญาครุฑ และอีกท่าน หนึ่งพรรณนาถึงสิริราชสมบัติของพระราชา ในสหายทั้งสี่ แต่ละคนได้ทำบุญ และตั้งความปรารถนา ตามที่ดาบสแต่ละตนพรรณนาไว้ ต่างชอบใจในสมบัติที่ตนได้ฟัง ครั้นละโลกไป คนหนึ่งไปบังเกิดเป็นท้าวสักกเทวราช คนหนึ่งไป เกิดเป็นพญานาคในนาคพิภพ คนหนึ่งไปเกิดเป็นพญาครุฑใน ฉิมพลีรุกขพิมาน คนหนึ่งไปเกิดเป็นพระราชา ส่วนดาบสทั้งสี่ ทํากาละแล้ว ไปบังเกิดในพรหมโลก ในวันอุโบสถ พระราชาทรงสมาทานอุโบสถ และเจริญ ธรรมอยู่ในพระราชอุทยาน ในเวลาเดียวกัน พระอินทร์ก็ทรง สมาทานอุโบสถ และละเบญจกามคุณในเทวโลก มาเจริญธรรม ในราชอุทยานของพระราชา พญาวรุณนาคราช ก็สมาทานอุโบสถ แล้วละความโกรธ มาเจริญธรรมอยู่ในราชอุทยานเช่นกัน และ *มก. วิธูรชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๓๕๑