ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 524/584

ธรรมะเพื่อประชา เลี้ยงดูแม่ พ่อเกิดก่อ สวรรค์ ๕๒๓ อาคันตุกะว่า โยมพ่อโยมแม่ของท่านกำาลังลำาบากต้องขอทาน เขากิน ท่านรู้สึกสงสารขึ้นมาอย่างจับใจ ประกอบกับช่วงนั้น ท่านรู้สึกท้อแท้เพราะผลการปฏิบัติธรรมที่ไม่ก้าวหน้า จึงคิด อยากฝึกออกไปเป็นคฤหัสถ์ เพื่อเลี้ยงดูมารดาบิดา จึงรีบเดิน ทางกลับกรุงสาวัตถีทันที เมื่อเดินทางมาถึงทาง ๒ แพร่ง ระหว่างไปบ้านเกิดกับ ไปวัดพระเชตวัน ท่านคิดว่า ไหนๆ จะสึกแล้ว เราไปเข้าเฝ้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก่อนจะดีกว่า ปรากฏว่าเช้าวันนั้น พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมเรื่องความกตัญญู เมื่อท่านได้ ฟังแล้วก็เกิดวิริยอุตสาหะ ที่จะบำรุงเลี้ยงดูมารดาบิดาในเพศ บรรพชิต ได้ออกตามหาจนพบ เมื่อมองเห็นมารดาบิดาทั้งสอง กําลังนั่งขอทานอยู่ จึงเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ “นิมนต์พระคุณเจ้าข้างหน้าเถิดเจ้าข้า” โยมแม่พูดโดย ไม่กล้ามองหน้าพระ ฝ่ายพระลูกชายได้แต่ยืนนิ่ง น้ำตานองหน้า เพราะสงสารเหลือเกิน แม้โยมแม่จะกล่าวนิมนต์ให้ไปข้างหน้า ตั้งหลายครั้ง แต่ท่านก็ยังยืนนิ่งเฉยอยู่อย่างนั้น ฝ่ายบิดาเริ่ม เอะใจจึงสังเกตดูภิกษุรูปนี้ ในที่สุดก็จำได้ว่าเป็นพระลูกชาย ทั้งสามต่างรําไห้กันยกใหญ่ พระลูกชายปลอบใจโยมทั้งสองว่า “โยมพ่อโยมแม่ไม่